دانلود مطالب پایان نامه ها با موضوع ساخت غشا اولترا فیلتراسیون پلی اکریلونیتریل حاوی نانو ... |
۲-۱۰-۲ بررسی آبدوستی غشا با آنالیز زاویه تماس
اندازه گیری زاویه تماس کمیتی برای بیان ترشوندگی سطح جامد به وسیله مایع است. هنگامی که یک قطره مایع روی سطح جامد قرار میگیرد تعادل بین تماس سه فاز مایع، جامد و گاز به وجود می آید. به بیان دیگر برای اندازه گیری زاویه تماس طبق رابطه Young داریم:
(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))
γsv = γsl + γlv cos θY
شکل ۲-۷: زوایای لحاظ شده برای اندازهگیری زاویه تماس
در رابطه فوق ysv ، ysl و ylv زوایای تماس جامد-گاز، جامد-مایع و مایع-گاز است و زاویه θ زاویه تماس را بیان می کند. همانطور که در شکل۲-۱۰ نشان داده میشود بسته به اینکه اندازه زاویه کوچکتر یا بزرگتر از °۹۰ باشد سطح جامد آبدوست یا آب گریز است؛ در زاویه صفر سطح کاملا خیس میشود به عبارت دیگر زاویه °۹۰ مرز بین آبدوستی و آب گریزی است.
شکل ۲-۸: رابطه میان زاویه تماس و آبدوستی
برای آنالیز زاویه تماس غشاهای خام تهیه شده از پلیاکریلونیتریل با ۱۶% الیاف ، غشا هیدرولیز شده و اصلاح حرارتی شده و غشا اصلاح شده با ناوذرات تیتانیوم دیاکسید با دو روش خود آرایی و مخلوط کردن در محلول پلیمری انتخاب شدهاند.
۲-۷-۳ بررسی ساختار شیمیایی غشا
عموماً به منظور آنالیز شیمیایی قطعات پلیمری از طیفسنجی مادون قرمز استفاده میشود. این روش میتواند به صورت کیفی، گروه های عاملی ماده را مشخص سازد. در این طیفسنجی اشعه مادون قرمز به نمونه تابانده میشود. مولکولهای مواد با توجه به ساختار شیمیایی خود در این انرژی حرکات خاص مولکولی شامل ارتعاش، خمش و کشش را از خود نشان میدهند که مقدار آن مشخص و مختص یک گروه عاملی است. لذا از روی انرژی بازگشت یافته میتوان گروه عاملی را شناسایی کرد. برای شناسایی کیفی یک نمونه مجهول، نوع گروه های عاملی و پیوندهای موجود در مولکولهای آن، طیف مادون قرمز نمونه را رسم نموده و با مراجعه به جدول مربوطه که موقعیت ارتعاش پیوندهای مختلف و اجسام را نشان میدهند، طول موج یا عدد موج گروه ها و پیوندها را شناسایی میکنند.
به منظور بررسی ساختار شیمیایی غشاهای مورد نظر و اطمینان از انجام عمل هیدرولیز بر روی سطح غشا، طیفسنجی مادون قرمز بر روی غشای هیدرولیز شده انجام شده است.
۲-۱۰-۴ طیف سنجی پراش انرژی پرتو ایکس(EDX)
EDS یا EDX یک روش تحلیلی است که برای تجزیه و تحلیل ساختاری یا خصوصیات شیمیایی یک نمونه به کار میرود. برای برانگیختن انتشار پرتو ایکس مشخصه از یک نمونه، یک دسته پرتو پر انرژی از ذرات باردار مانند الکترون یا پروتون، و یا یک دسته پرتو ایکس به نمونهی در حال مطالعه متمرکز میشود. یک اتم در درون نمونهی در حالت استراحت، (شامل الکترونهای حالت پایه یا برانگیخته نشده) در سطوح گسستهی انرژی یا لایههای الکترون متصل به هسته است. پرتو اعمال شده ممکن است یک الکترون در پوستهی درونی را تحریک کند و آن را از پوسته خارج سازد، در حالی که باعث ایجاد یک حفره الکترونی در مکان پیشین الکترون میشود. سپس یک الکترون با انرژی بالاتر از یک لایهی بیرونی، حفره را پر میکند و تفاوت انرژی بین لایهی پر انرژی و لایهی کم انرژی میتواند به شکل پرتو ایکس آزاد شود. تعداد و انرژی پرتوهای ایکس
ساطع شده از یک نمونه را میتوان به کمک یک طیف سنج پراش انرژی اندازهگیری کرد. از آنجا که انرژی پرتوهای ایکس بیانگر اختلاف انرژی بین دو لایه و همچنین ساختار اتمی عنصری است که از آن ساطع شدهاند، امکان اندازهگیری ترکیب عناصر نمونه را میدهد. در شکل زیر یک نمونه از آنالیز EDX آورده شده است]۷۱٫[
شکل ۲-۹: نمونه ای از آنالیز EDX
گفتار سوم
بحث و نتیجه گیری
مقدمه
غشاهای معرفی شده در فصل دوم بهترتیب تهیه گردیدند و خواص آنها مانند شار، احتباس، وزن مولکولی مجزا شده، ساختار شیمیایی و مورفولوژی مورد ارزیابی قرار گرفت و نتایج آن در این فصل بیان خواهد شد. اهداف این مطالعه معطوف به تهیه بهترین غشا پلیاکریلو نیتریل با مقاومت مکانیکی مناسب، احتباس پلیاکریلآمید قابل قبول و نیز بهترین شار میباشد. همچنین افزایش شار و خواص ضد گرفتگی غشاهای پلیاکریلو نیتریل تهیه شده در پی افزایش نانوذرات تیتانیوم دیاکسید به دو روش خودآرایی و اختلاط مورد بحث و بررسی قرار گرفت.
در این فصل ابتدا به طراحی غشا پلیاکریلو نیتریل اولیه بوسیلهی تغییر غلظت پلیمر پرداخته میشود و به دنبال آن با بهره گرفتن از عملیات شیمیایی هیدرولیز و عملیات فیزیکی حرارتی خواص آنها بهبود بخشیده می شود. در مرحله دوم خواص غشاهای تهیه شده بوسیلهی نانوذرات تیتانیوم دیاکسید ارتقا داده می شود.
۳-۱ ساخت غشا پلیاکریلو نیتریل
عوامل بسیار زیادی در ساخت غشا پلیمری با بهره گرفتن از روش وارونگی فاز، موثر هستند مانند غلظت پلیمر، نوع حلال، غیر حلال، افزودنی و تبخیر سطحی. به طور کلی در تهیه غشاهای پلیمری دو ویژگی اصلی همواره مورد نظر است: (۱) غشا تهیه شده باید استحکام مکانیکی بالایی داشته باشد تا در فشارهای بالای عملیاتی آسیب نبیند؛ (۲) توزیع اندازه جفرات غشا تهیه شده باید مناسب و یکنواخت باشد، تا احتباس قابل قبولی ارائه دهد. در این پروژه پس از بررسی مقاله های متعدد، غشاهای پلیاکریلونیتریل با بهره گرفتن از دیمتیل فرمآمید بهعنوان حلال مناسب، آب بهعنوان غیر حلال و در دسترس و نیز بدون استفاده از افزودنی (عامل حفرهساز) تهیه گردید ]۶۵٫[ غشا پلاکریلو نیتریل به طور ذاتی دارای ساختار متخلخل میباشد که شامل حفرههای بند انگشتی در عرض غشا می شود که در بالا به لایه متراکمتر سطحی و در پایین به منفذهای بسیار بزرگ منتهی میگردد (شکل۳-۱).
شکل ۳-۱: وجود بزرگحفرهها در غشا تهیه شده با پلیمر پلیاکریلونیتریل و حلال ]۶۵٫[
از آنجائیکه این لایه در عین تخلخل مناسب دارای مقاومت مکانیکی بسیار خوبی است در تهیه آن معمولاً از عوامل حفرهساز مانند پلیوینیل پیرولیدون یا پلیاتیلن گلایکول استفاده نمیگردد. محلول ریختهگری آن تنها حاوی پلیمر و حلال مناسب میباشد که این امر هزینه پایینتر تولید و نیز پیچیدگی کمتر کل فرایند وارونگی فاز را به دست میدهد]۶۵[. بنابراین در تهیه غشا پلیاکریلو نیتریل اولیه تنها غلظت پلیمر جهت دستیابی به عملکرد قابل قبول از نقطه نظر شار و احتباس پلیاکریلآمید مورد بررسی قرار گرفت.
غشاهای پلیمری پلیاکریلونیتریل با ترکیب درصدهای مختلف ۱۴، ۱۶ و ۱۸% وزنی به همراه حلال دیمتیل فرمآمید تهیه شدند، و نتایج شار و احتباس آن پس از اصلاح شیمیایی بوسیله محلول یک مولار سدیم هیدروکسید و ده ثانیه اصلاح حرارتی در ۸۰ درجه سلسیوس در شکل۳-۲ نشان داده شده اند. همانطور که انتظار داشتیم با افزایش غلظت پلیمر در ضخامت فیلم یکسان میزان شار عبوری از غشا کاهش و احتباس پلیاکریلآمید افزایش مییابد. دلیل این امر را میتوان به افزایش فاز غنی از پلیمر و در نتیجه افزایش ضخامت پوسته بالایی غشا دانست که منجر به کاهش تخلخل و نیز کاهش اندازه حفره می شود]۶۶[.
شکل ۳-۲: اثر غلظت پلیاکریلو نیتریل بروی شار و احتباس پلیاکریل آمید (غلظت پلیاکریلآمید ppm10، سرعت جریانL/min ۵/۶ و فشار ۳ بار)
همانطور که در شکل۳-۲ مشاهده می شود غشا ساخته شده با ۱۴% پلیمر دارای بیشترین مقدار شار و نیز کمترین میزان احتباس میباشد، که این میزان احتباس با توجه به اهداف از پیش تعیین شده مناسب نیست. با افزایش غلظت پلیمر به ۱۶%، میزان احتباس ۶% افزایش و میزان فلاکس ۴۶% کاهش مییابد. اگرچه میزان کاهش شار چشمگیر است اما میزان احتباس در این غلظت ۸/۹۸% میباشد که این مقدار قابل قبول میباشد. در غلظت بالاتر (۱۸%) میزان احتباس تنها به میزان ۳/۰% افزایش مییابد در حالیکه شار ۲۷% کاهش مییابد. بنابراین غشا ساخته شده با غلظت پلیاکریلو نیتریل ۱۶% به عنوان غلظت بهینه انتخاب شد.
۳-۲ اصلاح شیمیایی غشا
از عملیات هیدرلیز، به منظور اصلاح شیمیایی غشا استفاده می شود. هدف تهیه غشا پلیاکریلونیتریل به منظور جداسازی پلیاکریلآمید کاتیونی از پساب کارخانه زغالشویی پروده طبس است و همانطور که در فصل۱ عنوان شد pH پساب بین ۵/۴ و ۵/۷ (با توجه به غلظت پلیمر پلیاکریلآمید) میباشد. از آنجائیکه در این محدوده pH غشا به مرور زمان هیدرولیز میگردد از اینرو به منظور جلوگیری از هیدرولیز در حین فرایند و تغییر ساختار و خواص غشاهای تهیه شده، غشا را در اولین قدم هیدرولیز شیمیایی میشود. در این پروژه از محلول ۱ مولار هیدروکسید سدیم جهت هیدرولیز و تبدیل گروه های سیانید (CN) به گروه های کربوکسیلات (COO-)استفاده شد. مکانیسم این واکنش در شکل۳-۳ نشان داده شده است. در ابتدا گروه سیانید به حدواسط CONH2 تبدیل میگردد و در نهایت به گروه های کربوکسیلات هیدرولیز میشوند.
شکل۳-۳: مکانیسم هیدرولیز پلیاکریلو نیتریل در محیط اسیدی و بازی ]۳۸[
گروه های کربوکسیلات نسبت به گروه های سیانید آبدوستتر هستند و در نتیجه سطح غشاهای هیدرولیز شده، آبدوستتر میگردند. علت این امر می تواند به پیوند هیدروژنی گروه های کربوکسیلات با مولکولهای آب در سطح غشا مربوط باشد. همچنین حضور گروه های کربوکسیلات باعث ایجاد پیوند بهتری بین پلیمر پلیاکریلو نیتریل و نانوذرات تیتانیوم دیاکسید می شود که در بخشهای بعدی به آن پرداخته می شود.
پارامترهایی مانند pH و زمان هیدرولیز می تواند بر روی ساختار و خواص نهایی غشا موثر باشد. در این مطالعه از هیدروکسید سدیم یک مولار در زمانهای مختلف جهت اصلاح شیمیایی غشا استفاده شده است. غشای ۱۶% پلیاکریلونیتریل در محلول یک مولار هیدروکسید سدیم برای مدت ۶۰ دقیقه کاملاً غوطهور شد. آنالیز طیف سنجی مادون قرمز نشان میدهد در مدت زمان ۶۰ دقیقه گروه های سیانید موجود در ساختار پلیاکریلو نیتریل تا حد زیادی هیدرولیز شده اند. شکلهای۳-۴ و ۳-۵ آنالیز طیف سنجی مادون قرمز برای دو غشای بدون اصلاح شیمیایی و با اصلاح شیمیایی توسط سود ۱ مولار برای مدت ۶۰ دقیقه را نشان میدهد.
همانطور که در شکل ملاحظه میشود پیک موجود در ناحیه cm-1 ۱۷۳۱ نشان دهنده ارتعاش کششی گروه کربونیل در زنجیره پلیمری مورد استفاده در غشا است. همچنین پیک در ناحیه cm-1 ۳۶۲۸ نشان دهنده گروه OH اسیدی میباشد. حضور این دو پیک در مجموع نشان دهنده حضور گروه کربوکسیلیک اسید در زنجیره پلیمری است. اگرچه در ساخت غشاهای فوق تا این مرحله از روش های هیدرولیز محیط اسیدی و بازی استفاده نشده است، اما بدلیل عدم خلوص الیاف پلیمری استفاده شده به وضوح حضور گروه های کربوکسیلیک اسید نشان داده شده است. وجود یک پیک تیز در ناحیه cm-12243 نشان دهنده ارتعاش کششی و حضور گسترده گروه های CN میباشد.
شکل۳-۴: آنالیز طیف سنج ماون قرمز برای غشا قبل از هیدرولیز
شکل۳-۵: آنالیز طیف سنج ماون قرمز برای غشا بعد از هیدرولیز
همانطورکه در شکل۳-۵ مشاهده می شود شدت پیک سیانید در cm-1 ۲۲۴۳، پس از هیدرولیز بشدت کاهش مییابد و در مقابل شدت پیک کربونیل در cm-1 ۱۷۳۱ روند افزایشی نشان میدهد. این تغییرات نشان میدهد گروه های سیانید بخوبی در محلول سود هیدرولیز شده اند. با توجه به نتایج کلیه غشاهای ساخته شده برای مدت ۶۰ دقیقه در سود یک مولار غوطهور شدهاند تا عمل هیدرولیز بر روی آنها صورت گیرد. باید توجه نمود که در صورت عدم هیدرولیز غشا پلیاکریلونیتریل در این مرحله پس از ساخت نهایی، غشا تهیه شده در معرض عوامل اسیدی و یا بازی هیدرولیز میگردد و این امر سبب تغییر ساختار و عملکرد غشا می شود.
۳-۳ اصلاح حرارتی غشاهای پلیاکریلو نیتریل
در ادامه اصلاح غشاهای پلیاکریلو نیتریل از روش فیزیکی اصلاح حرارتی استفاده میگردد. این فرایند با توجه به یک مسیری معین برمبنای مراجع موجود انتخاب شده است ]۷۳،۷۴٫[ ابتدا به دمای گذار شیشه ای پلیمر رجوع کرده و آزمایشات را بر مبنای دمای ۹۲ درجه سانتیگراد طراحی مینماییم. بدین صورت که از بازه حرارتی۵۰ تا۹۰ درجه سانتیگراد به منظور اصلاح حرارتی، استفاده می شود. فرایند اصلاح حرارتی بدین صورت میباشد که غشا پلیاکریلو نیتریل ساخته شده پس از هیدرولیز در دمای محیط و زمان عملیاتی مشخص، در حمامی از آب گرم با دمای معین غوطهور می شود. مکانیسم عملیاتی این عملکرد در ادامه به همراه آزمایشات ارزیابی غشایی آورده شده است. برای این منظور آزمایشهای متعددی در دماهای ۵۰ تا ۹۰ درجه سانتی گراد و زمان های ۵ تا ۲۰ ثانیه صورت گرفت.
۳-۴ بررسی عملکرد و ساختار غشا اصلاح شده حرارتی
اصلاح حرارتی هر پلیمر به ساختار شیمیایی آن بستگی دارد .پلیمر پلیاکریلو نیتریل دارای گروه های سیانید میباشند که این گروه ها سبب قطبی شدن این پلیمر گردیدهاند (در این پروژه ابتدا گروه های سیانید به گروه های کربوکسیلیک اسید تبدیل میشوند و سپس اصلاح حرارتی میگردند). زمانیکه اصلاح حرارتی انجام گیرد به سرعت سطح غشا در جهت عمودی منقبض (چروک) میگردد و سبب افزایش دانسیته گروه های سیانید در سطح حفرات شده و در نتیجه سایز حفرات کاهش مییابد و غشا ساختاری انگشتی پیدا می کند ]۷۴،۷۵[ سپس آرام آرام با افزایش دما این گروه ها به هم نزدیک میگردند تا جائیکه در دمای نزدیک به دمای گذار شیشه ای پلیمر و یا زمانهای بالا هیدرولیز، به بیشترین نزدیکی میرسند. در این هنگام، به علت قطبی بودن این گروه ها ممانعت فضایی و دفع دوقطبی افزایش یافته و در نتیجه سبب از هم پاشیدگی حفرات غشا و در نهایت از بین رفتن ساختار غشا میگردد]۷۲[. به این علت است که این غشاها در دمای بیشتر از ۷۰ درجه بلافاصله جمع میشوند. در حقیقت این گروه های سیانید توسط اصلاح حرارتی باعث ایجاد مولکولهای لولهای شکل شده و می توانند به صورت یک ساختار کریستالی منظم قرار بگیرند و مولکولهای قطبی پلیمر پلیاکریلو نیتریل با این عمل بصورت بستههای منظمتر و منسجمتر تبدیل میگردند.
شکل۳-۶ شکل گیری حفرههای غشا توسط فرایند غوطهوری فازی و سپس آزمایش اصلاح حرارتی و تاثیر آن برروی شکل حفرات نشان داده شده است
شکل ۳-۶: شکل گیری حفرات غشا در پی عملیات حرارتی ]۶۹[
همانطورکه مشاهده میگردد این مکانیسم سبب کاهش سایز حفرهها و در پی آن سبب کاهش شار خروجی و در نهایت دفع مولکولها از طریق مکانیسم غربالگری میگردد.
در این مسیر غشاها، بعد از هیدرولیز در حمام آب با دماهای مختلف (۵۰، ۶۰، ۷۰، ۸۰ و ۹۰ درجه سلسیوس) و در زمان ۱۰ ثانیه قرار گرفتند. شکل۳-۷ تغییرات در شار خروجی و میزان احتباس پلیاکریل آمید را نشان میدهد.
شکل۳-۷: اثر دمای اصلاح غشا پلی اکریلونیتریل بروی شار و احتباس پلیاکریلآمید(غلظت پلیاکریلآمید ppm10، سرعت جریانL/min ۵/۶ و فشار ۳ بار)
همانطور که مشاهده می شود با افزایش دمای اصلاح حرارتی شار عبوری از غشا کاهش و میزان احتباس پلیاکریل آمید افزایش یافته است که علت آن را میتوان انقباض غشا و کوچک شدن حفرههای آن دانست. غشاهای تهیه شده در دماهای پایینتر از ۸۰ درجه سلسیوس به دلیل احتباس زیر ۹۲% مورد قبول نخواهند بود. از اینرو از بین غشاهایی که در دماهای ۸۰ و ۹۰ درجه سلسیوس اصلاح شده اند و احتباس بالای ۹۸% دارند باید یکی به عنوان غشا بهینه معرفی شوند. از آنجائیکه میزان احتباس پلیاکریل آمید افزایش چشمگیری نمییابد با مقایسه شار دو غشا بهترین گزینه را انتخاب میکنیم. همانطورکه از شکل۳-۷ مشخص است با افزایش دمای اصلاح از ۸۰ تا ۹۰ درجه سلسیوس میزان احتباس تنها ۹/۰% افزایش مییابد، درحالیکه میزان شار ۷/۲۲ % کاهش نشان میدهد. بنابراین دمای ۸۰ درجه سلسیوس بهعنوان دمای بهینه جهت اصلاح حرارتی غشای پلیاکریلو نیتریل انتخاب می شود و در ادامه تمامی غشاها در این دما اصلاح میگردند. با توجه به آنچه که مطلوب مطالعه است، دمای ۸۰ درجه سلسیوس به عنوان دمای بهینه برای اصلاح غشا معرفی میشود.
زمان اصلاح نیز از عوامل تاثیر گذار بر عملکرد غشا خواهد بود بنابراین باید مدت زمان اصلاح نیز مورد بررسی قرار گیرد. بدین منظور غشاهای تهیه شده پس از هیدرولیز، در زمانهای ۵، ۱۰، ۱۵ و ۲۰ ثانیه در دمای ثابت ۸۰ درجه سلسیوس اصلاح حرارتی گردیدهاند. شکل۳-۸ اثر زمان اصلاح حرارتی را بروی شار و احتباس پلیاکریل آمید نشان میدهد.
شکل۳-۸: تغییرات شار و احتباس پلی اکریل آمید در پی تغییرات زمان اصلاح حرارتی (غلظت پلیاکریلآمید ppm10، سرعت جریانL/min ۵/۶ و فشار ۳ بار)
با افزایش زمان اصلاح حرارتی میزان شار کاهش و احتباس پلیاکریل آمید افزایش نشان میدهد زیرا با افزایش زمان اصلاح حرارتی، چروکیدگی و جمع شدن زنجیرههای پلیمر روی سطح حفرات غشا افزایش مییابد و در نتیجه حفرههای غشا کوچکتر میشوند.
نتایج نشان می دهند پس از زمان ۱۰ ثانیه روند افزایشی احتباس پلیاکریل آمید بسیار کم میگردد و در زمانهای اصلاح بالاتر از آن تنها شار بطور قابل توجهی کاهش مییابد. همانطور که در شکل۳-۸ دیده می شود، از زمان ۱۰ تا ۲۰ ثانیه احتباس تنها ۲/۰ % افزایش میباید در حالیکه شار کاهش چشمگیر ۶% نشان میدهد. بنابراین زمان ۱۰ ثانیه در دمای ۸۰ درجه سلسیوس بهعنوان زمان بهینه اصلاح حرارتی انتخاب میگردد.
فرم در حال بارگذاری ...
[شنبه 1400-09-06] [ 12:10:00 ق.ظ ]
|