فصل دوم: جرم انگاری در پرتو رویکرد امنیتی وحدتگرایانه به رسانه ها33
1-2- 1- اصول جرم انگاری35
1-2-1- 1- فیلتر اصول36
1-2-1- 2- فیلتر پیش فرض36
1-2-1-3- فیلتر کارکرد.37
1-2-2- معیارهای جرم انگاری در قلمرو خبرگزاریها37
1-2-2-1- حراست از امنیت ملی41
1-2-2-1-1- مفهوم امنیت41
1-2-2-1-2- امنیت ملی43
1-2-2-1-2-1-تعریف کلاسیک43
1-2-2-1-2-2- تعریف مدرن 44
1-2-2-1-3- خبرگزاریها و امنیت ملی45
1-2-2-2- حراست از حریم خصوصی.47
1-2-2-2-1- تعریف حریم خصوصی.47
1-2-2-2-2-حریم خصوصی در قوانین مصوب.49
1-2-2-2-2-1- اسناد بین المللی و منطقه ای49
1-2-2-2-2-2- قوانین داخلی.50
1-2-2-2-3- مبنا و ماهیت حریم خصوصی.52
1-2-2-2-4- حریم خصوصی در فعالیت خبرگزاریها.52
1-2-2-3- حراست از اخلاق.55

فهرست
1-2-2-3-1- خبرگزاریها و عرفی شدن ارزشها .55
1-2-2-3-2- خبرگزاریها و عفت عمومی 57
فصل سوم: مهمترین جرایم خبرگزاریها در آیینه قوانین.59
1-3-1- جرم خبرگزاریها.61
1-3-1-1- تعریف جرم مطبوعاتی61
1-3-1-2- تعریف جرم خبرگزاری.62
1-3-2- مقررات حاکم بر رفتار مجرمانه خبرگزاریها.64
1-3-2-1- قانون مطبوعات و قانون مجازات اسلامی 1392.64
1-3-2-2- قانون جرایم رایانه ای.65
1-3-2-3- مصوبات کارگروه تعیین مصادیق محتوای مجرمانه.67
1-3-3- مصادیق رفتارهای مجرمانه.73
1-3-3-1- جرم انگاری در حوزه امنیت و نظم عمومی.73
1-3-3-1-1- انتشار اسناد محرمانه دولتی و نظامی.73
1-3-3-1-2- انتشار مذاکرات جلسات غیر علنی محاکم دادگستری و تحقیقات مراجع قضایی.74
1-3-3-1-3- انتشار مذاکرات غیر علنی مجلس شورای اسلامی 74
1-3-3-1-4- ایجاد اختلاف بین اقشار جامعه74
1-3-3-1-5- تبلیغ گروه های مختلف از طریق نقل مطلب75
1-3-3-1-6- تبلیغ علیه جمهوری اسلامی.75
1-3-3-1-7- تحریص و تشویق علیه امنیت و منافع نظام76
1-3-3-2- جرم انگاری علیه دین و ارزشهای دینی76
1-3-3-2-1- توهین به دین و مقدسات.76
1-3-3-2-2- انتشار تصاویر خلاف عفت عمومی.77
1-3-3-2-3- توهین به مقام رهبری و مراجع تقلید.77
1-3-3-2-4- تبلیغ و ترویج اسراف و تبذیر78
1-3-3-3- جرم انگاری در قلمرو حقوق فردی.78

فهرست
1-3-3-3-1- توهین و افترا.79
1-3-3-3-2- نشر اکاذیب79
1-3-3-3-3- تهدید.79
1-3-3-3-4- افشای اسرار شخصی80
1-3-3-3-5- سرقت ادبی.80
بخش دوم: پاسخ دهی و کنترل جرایم خبرگزاریها.83
فصل اول: مسئولیت ناشی از جرم خبرگزاری و اشخاص مسئول85
2-1-1- انواع مسئولیت87
2-1-1-1- مسئولیت کیفری87
2-1-1-1-1- مسئولیت جمعی یا تضامنی .87
2-1-1-1-2- مسئولیت ترتیبی یا پلکانی.87
2-1-1-1-3- مسئولیت شخص واحد.88
2-1-1-1-4- رویکرد قانونگذاری ایران.89
2-1-1-2- مسئولیت مدنی90
2-1-1-2-1- ارکان تحقق مسئولیت.91
2-1-1-2-1-1- وجود خسارت.92
2-1-1-2-1-1-1- خسارت مادی.92
2-1-1-2-1-1-2- خسارت معنوی.93
2-1-1-2-1-2- تقصیر یا فعل زیانبار.94
2-1-1-2-1-3- وجود رابطه سببیت.94
2-1-2- اشخاص مسئول در خبرگزاریها.95
2-1-2-1- صاحب امتیاز.96
2-1-2-2- مدیر عامل97
2-1-2-3- سایر اشخاص.98
فصل دوم: انواع پاسخها.101

فهرست
2-2-1- پاسخهای کنشی.103
2-2-1-1- پیشگیری اجتماعی.104
2-2-1-2- پیشگیری وضعی.105
2-2-2- پاسخهای واکنشی.107
2-2-2-1- پاسخهای واکنشی غیر سرکوبگر.107
2-2-2-1-1- تذکر و اخطار کتبی 107
2-2-2-1-2- الزام به درج پاسخ108
2-2-2-2- پاسخهای واکنشی سرکوبگر.109
2-2-2-2-1- مجازات اصلی.109
2-2-2-2-1-1- مجازاتهای ممتاز قانون مطبوعات.110
2-2-2-2-1-2- مجازات جرایم عادی مندرج در قانون مجازات اسلامی111
2-2-2-2-1-3- جرایم فاقد مجازات.112
2-2-2-2-2- مجازات تکمیلی و تبعی.113
فصل سوم: کنترل جرایم خبرگزاریها115
2-3-1- دخالت نهادهای اجرایی.117
2-3-1-1- هیات نظارت بر فعالیت خبرگزاریها117
2-3-1-1-1- هیات نظارت خبرگزاریهای غیر دولتی.117
2-3-1-1-2- هیات نظارت بر مطبوعات118
2-3-1-1- 3- ترکیب هیات نظارت برمطبوعات119
2-3-1-1-4- وظایف هیات نظارت.119
2-3-1-2- کارگروه تعیین مصادیق محتوای مجرمانه120
2-3-1-3- پلیس فتا.124
2-3-2- دخالت نهادهای قضایی و شبه قضایی.125
2-3-2-1- صلاحیت ذاتی125
2-3-2-1-1- دادگاه کیفری استان.125

فهرست
2-3-2-1-2- دادگاه روحانیت128
2-3-2-2- صلاحیت محلی129
2-3-2-3- شرایط رسیدگی.131
2-3-2-3-1- عدم اعمال قاعده تکرار جرم131
2-3-2-3-2- علنی بودن.132
2-3-2-3-3- حضور هیات منصفه.135
2-3-2-3-3-1- پیشینه هیات منصفه 135
2-3-2-3-3-2- طرز تعیین اعضای هیات137