فصل اول:مفاهیم و کلیات
1ـ1 بیان مسئله. 6
1ـ2 پیشینه تحقیق. 6
1ـ3 روش کار و تحقیق. 8
1ـ3ـ1 نوع روش تحقیق. 8
1ـ3ـ2 روش گردآوری اطلاعات 8
1ـ4ـ اهداف تحقیق. 8
1ـ4ـ1 هدف اصلی تحقیق : 8
1ـ4ـ2 اهداف فرعی تحقیق : 8
1ـ5 سوالات تحقیق. 9
1ـ5ـ1 سوال اصلی : 9
1ـ5ـ2 سوالات فرعی : 9
1ـ6 فرضیه های تحقیق. 9
1ـ6ـ1 فرضیه اصلی تحقیق : 9
1ـ6ـ2 فرضیه فرعی تحقیق : 10
1ـ7 سازماندهی تحقیق: 10
فصل دوم:درآمدی بر تروریسم و ریشه های اقتصادی آن
2-1 مفهوم و ویژگی های تروریسم. 12
2-1-1 مفهوم تروریسم. 12
2-1-2 ویژگی های تروریسم. 15
2-1-2-1 استفاده یا تهدید به استفاده از خشونت غیر قانونی 15
2-1-2-2 اقدام غیر قابل پیش بینی علیه غیر نظامیان. 16
2-1-2-3- ایجاد اختناق و فشار در راستای اهداف بلند مدت 16
2-1-2-4 سازمان یافته و غیر عمومی بودن. 17
2-2 تروریسم مدرن در حقوق بین الملل. 17
2-2-1 تروریسم شیمیایی 19
2-2-2 تروریسم میکروبی 20
2-2-3 تروریسم رایانه ای  یا سایبر تروریسم. 21
2-3 انگیزه ها و اهداف تروریسم. 23
2-3-1 انگیزه ها و اهداف سیاسی 23
2-3-1-1 جدایی طلبی و نژاد پرستی 23
2-3-1-2 توسعه طلبی و قدرت طلبی 24
2-3-1-3 انگیزه های میهن پرستانه و انقلابی 25
2-3-2 انگیزه ها و اهداف دینی مذهبی 25
2-3-3 انگیزه ها و اهداف اقتصادی 27
2-4 ریشه های اقتصادی تروریسم. 29
2-4-1 فقر و تروریسم. 29
2-4-2 تأثیر فقر و خشونت بر تروریسم. 31
2-4-3  سرمایهداری و تروریسم. 34
2-4-3-1 توجیه بودجه های کلان نظام. 35
2-4-3-2  افزایش فروش تسلیحات 40
2-4-3-3 دسترسی و تسلط بر منابع. 42
 
فصل سوم :کلیاتی  بر حمایت  مالی تروریسم
3-1 تعریف و تاریخچه حمایت مالی تروریسم. 46
3-1-1 تعریف حمایت مالی تروریسم. 46
3-1-2 تاریخچه حمایت مالی تروریسم. 49
3-2 ضرورت مقابله با حمایت مالی تروریسم. 50
3-3 موانع مبارزه با حمایت مالی تروریسم. 52
 
فصل چهارم:مقابله با حمایت مالی تروریسم در چارچوب اسناد بین المللی
4-1 مقابله با تأمین مالی تروریسم در چارچوب کنوانسیون 1999 و توصیه های هشتگانه گروه مختلف (FATF) 59
4-1-1 مقابله با تأمین مالی تروریسم در چارچوب اسناد سازمان ملل متحد. 63
4-1-2 جلوگیری از تامین مالی تروریسم در چهارچوب قعطنامه 1373 شورای امنیت 65
4-2 گروه اقدام مالی 68
4-2-1 توصیه های چهل گانه گروه اقدام مالی 73
4-2-2 محدودیت های توصیه های 40 گانه گروه اقدام مالی 87
 
فصل پنجم: نتیجه گیری،  رهکارها و پیشنهادات
5ـ1 نتیجه گیری 94
5ـ2 راهکارهای حقوقی منع حمایت مالی از تروریسم. 96
5ـ2ـ1 جرم انگاری 96
5ـ2ـ2 صلاحیت قضایی 98
5ـ2ـ3  توقیف و ضبط اموال مجرمین 101
5ـ2ـ4  استرداد. 102
5ـ2ـ5 معاضدت قضایی و تبادل اطلاعات ومدارک 104
5ـ2ـ6 اقدامات پیشگیرانه. 106
5ـ2ـ7 نظامهای پرداخت جایگزین 109
5ـ3 پیشنهادات 111
منابع و مأخذ. 113
 

چکیده :
 

حیات و استمرار فعالیتهای تروریستی بستگی غیر قابل انکاری به تامین مستر منابع مالی تروریستها دارد چنین نیازی عمدتاً با توسط دولتهای خارجی دشمن  یا رقیب دولت هدف تروریستها تامین می شود و یا تروریستها را به ارتکاب دیگر جنایات همچون قاچاق مواد مخدر، وادار می سازد از این رو تبین یک سیاست جنایی یکپارچه برای مبارزه با تروریسم داخلی و بین المللی که در چنین سیاستی مبارزه با حمایت  مالی تروریسم جزو  اولویتهای منطقی، باشد ضروری به نظر می رسد .
ویژگی بارز حمایت مالی تروریسم  عبارت است از پنهان سازی که در آن وجود دارد  کسانی که وجوه و خدمات مورد نیاز تروریستها را تامین می نمایند با استفاده  از مانورهای مختلفی سعی می نمایند این عملیات را پنهان نمایند تا مبداً و منشاً وجوه مورد شناسایی قرار نگیرد. این نکته باعث می شود که تامین مالی تروریسم با جرم پولشویی که عنصر اساسی آن نیز پنهان کاری است مشابهت بسیاری پیدا نماید .
امروزه سازمانها و نهادهای بین المللی بسیاری در دنیا وجود دارند که به مقوله حمایت  مالی تروریسم و راهکارهای مبارزه با آن می پردازند از جمله کنوانسیون 9 دسامبر 1999 در مورد مبارزه با حمایت مالی تروریسم که توسط سازمان ملل متحد تدوین شد، و قطعنامه 1373 شورای امنیت، که در این قطعنامه شورای امنیت در اقدامی بی سابقه کلیه مفاد کنوانسیون 9 دسامبر 1999 را در قالب یک تکلیف سازمانی درآورد و آن را بر تمام کشورهای جهان تحمیل نمود. در کنار این دو برخی از موسسات بین المللی نیز همواره اقداماتی را در خصوص مبارزه با حمایت مالی تروریسم اتخاذ نموده اند که یکی از معروفترین  این موسسات گروه اقدام مالی  می باشد که در زمینه مبارزه  با حمایت مالی تروریسم توصیه های را نیز مطرح نموده اند .
کلید واژه : تروریسم ، حمایت مالی تروریسم ، کنواسیون 9 دسامبر 1999 ، قطعنامه 1373  شورای امنیت ، گروه اقدام مالی

مقدمه:
 

مبارزه با تروریسم همواره یکی از دغدغه های جامعه جهانی بوده است اما حدوث یک سلسله وقایع در دوران معاصر سبب عطف توجه جدی جامعه بین المللی به این پدیده گشته است. مهم ترین این وقایع را می توان عملیات تروریستی یازدهم سپتامبر 2001 در امریکا دانست. این حادثه ایجاد کننده نقطه عطفی در رویکرد جامعه جهانی به پدیده تروریسم می باشد. هر چند پیش از بروز حوادث یازده سپتامبر نیز عملیات تروریستی در نظام بین المللی مطرود و ممنوع بود اما پس از این وقایع بود که جنگ بر علیه ترور بهمعنای واقعی کلمه آغاز شد. و در این جنگ، حتی بعضی از بنیادی ترین قواعد بین المللیمانند قاعده عدم توسل به زور ، زیر پا نهاده شد. امروزه مبارزه با تروریسم در نظام بین المللی از چنان اهمیتی برخوردار شده است که گزاف نخواهد بود اگر بگوییم این موضوع، مهم ترین و مناقشه برانگیز ترین حوزه در حقوق بین الملل معاصر است.هر چند در مورد انگیزه ها و دلایل حقیقی مبارزه با پدیده تروریسم، شک و تردیدهایی ابراز گشته است و بسیاری از کشورها مبارزه با تروریسم را صرفا بهانه ای جهت مداخله جویی در امور دیگر کشورها قلمداد می نمایند اما در هر حال در خصوص مذمومیت ترویسم و لزوم سرکوب آن در حقوق بین الملل نوعی اتفاق و اجماع جهانی وجود دارد و امروزه هیچ کشوری وجود ندارد که با نفس مبارزه با این پدیده مخالفت داشته باشد.  نظام بین المللی همانند دیگر نظام های حقوقی ناگزیر از جرم انگاری اقدامات نقض قواعد بنیادین و آمرانه خود می باشد. بررسی ومطالعه جرائم شناخته شده در نظام حقوق بین الملل کنونی، موید این دیدگاه است. از این رو ارتکاب اینگونه اقدامات مخاطره آمیز همچون تروریسم در صحنه بین المللی با اهداف اختلال در ثبات امنیت بین المللی، تهدیدی علیه صلح و امینت بین المللی به شمار می آید. بدیهی است که اقدامات تروریستی به مثابه خشونت سخت متضمن تشکیلات و سازمان هایی هستند که به طور مستمر، منظم و برنامه ریزی شده به انحاء مختلف امنیت را به مخاطره می افکنند. معذلک قبل از وقوع اقدامات تروریستی در سپتامبر 2001 وظیفه پیشگیری و مقابله با اینگونه اقدامات بر عهده اراده جهانی در قالب معاهدات بین المللی نهاده شده بود که پس از وقوع آن حملات و به رغم ورود قطعنامه های متعدد صادره از سوی مجامع بین المللی، ناکارآمدی کنوانسیون های دوازده گانه آشکار گردید. بر همین اساس تفکر تصویب معاهده ای که توانایی مقابله با تهدیدات تروریستی و چالش های موجود در قرن حاضر را داشته باشد، ایجاد گردید. از این رو وجود مذاکرات و نشست های مکرر در جامع بین المللی و منطقه ای موجب شد تا پس از گذشت حدود 10 سال از آغاز فعالیت پیرامون تصویب سندی جامع جهت جرم انگاری اقدامات تروریستی منتج به نتیجه گردد
از جمله راه های مبارزه با تروریسم، جلوگیری از دسترسی تروریست ها به منابع و امکاناتی است که به وسیله آنها عملیات تروریستی خود را انجام می دهند. در این راستا بدواً دسترسی به سلاح ها و مواد منفجره تحت ضوابط و قواعد دقیقی قرار می گیرد و نظارت جدی بر نحوه اجرای آنها صورت می گیرد. سپس دسترسی و آمد و شد به اماکنی که می توان از آنها جهت انجام عملیات تروریستی استفاده نمود، مورد کنترل قرار می گیرد اما کلی ترین و ریشه ای ترین اقدامی که در این مورد می توان انجام داد این است که پس از شناسایی تروریست ها و افراد مرتبط با آنان، منابع مالی انها را مسدود نمود. در این راستا رساندن هرگونه وجه به تروریست ها با تکیه بر قوانین و مقرراتی که کشورها مصوب می نماید ممنوع می شود و بنابراین تروریست ها تقریباً قادر به انجام