ارزیابی واقعی (به وقوع پیوسته)

مشخص کردن وضعیت بعد از بازگشایی و یا بهسازی راه ها:
- قبل از باز گشایی راه-شناسایی نواقص یا کمبودها
-بعد از بازگشایی راه: حداقل پس از یک سال-بررسی اهداف پیش بینی شده وتفسیر کردن اختلافات

جدول ۲-۱۱ فرایند ۴ مرحله ای تحلیل بهبود ایمن راه(همان ، ۴۱۳)
بنابر این با توجه به چهار قسمت اشاره شده در خصوص وظایف لازم جهت افزایش و بهبود ایمنی راه با تفکیک اقدامات و معیارهای اشاره شده می توان آنها را در ۲ نوع رویکرد پیشگیری و واکنشی تحلیل ایمنی راه خلاصه نمود:
۱ -رویکرد پیشگیری که مبتنی بر مشاهدات و خصوصیات فیزیکی و شرایط بهره برداری راه می باشد.
بازرسی ایمنی راه یک فرایند نظام­مند و رسمی برای تجزیه و تحلیل مسائل و مشکلات ایمنی یک پروژه­ی جدید و یا یک راه موجود توسط یک تیم بازرسی مجرب و مستقل و با صلاحیت از متخصصان ایمنی راه و با در نظر گرفتن ایمنی تمام کاربران راه است که در آن تیم بازرسی درباره نقاط بالقوه ی تصادف خیز و عملکرد ایمنی پروژه ها گزارش می­ دهند.

۲-رویکرد واکنشی که مبتنی بر اطلاعات آماری تصادفات بوده و آن را مدیریت مناطق سیاه نیز می­نامند.
منطقه سیاه به روشی اطلاق می­ شود که عموما برای تشخیص مکان های پر تصادف بوده به طوری که در این روش تصادفات را بر روی یک نقشه و با بهره گرفتن از سنجاق های رنگی به منظور نمایش شدت آسیب هر حادثه با دقت نشانه گذاری می کنند.رنگ سیاه بیانگر تصادفات خسارتی بوده و وجود سهم بالای این تصادفات باعث ایجاد تمرکزنقطه چین های سیاه خواهد شد امروزه علیرغم وجود نقشه و سیستم های اطلاعاتی جغرافیایی(GIS^[63]) همچنان این روش متداول می باشد.
لازم به ذکر است که تاکنون هیچ تعریف رسمی از اصطلاح منطقه سیاه پذیرفته نشده است.اما گاه اصطلاح مکانهای پر خطر^[۶۴] به عنوان یک مترادف برای منطقه سیاه به کار می رود.
منطقه سیاه به قطعه ای از راه گفته می شود که تعداد تکرار تصادفات غیر عادی در آن (شاخص تراکم تصادفات) ونیز شدت تصادفات نسبت به یک حالت مبنا بیشتر باشد. (همان منبع، ۴۱۵)­
در ایران وزارت راه و ترابری معیار زیر را برای انتخاب نقاط حادثه خیز به ادارات کل راه و ترابری استان ها ابلاغ نموده است: منطقه حادثه خیز مکانی است که در یک دوره سه ساله حداقل ۱۰تصادف یا در طول یک سال حداقل چهار تصادف در آن روی داده باشد.در جدول ۲-۱۲ تعریف مناطق سیاه در کشورهای مختلف ارائه شده است.

کشور

تعریف نقطه حادثه خیز

آلمان

قطعات راه با طول ۳۰۰ متر
وقوع بیش از ۳ تصادف در طول یک سال
وقوع بیش از ۵ تصادف در طول ۳ سال

انگلستان

قطعه راهی به طول ۳۰۰ متر
محلی که مجموع تصادفات جاده ای بیش از ۱۲ تصادف در سه سال

اسپانیا

قطعات راه به طول یک کیلومتر
وقوع بیش از ۵ تصادف جرحی یا دو تصادف فوتی در یک سال
وقوع بیش از ۱۰تصادف جرحی یا ۵ تصادف فوتی در سه سال

هلند

وقوع حداقل ۱۰ تصادف در مجموع
وقوع حداقل ۵ تصادف با مشخصات مشابه
دوره تحلیل ۳ تا ۵ سال است.

جدول ۲-۱۲ تعاریف مناطق سیاه(حادثه خیز) در کشورهای مختلف(همان ، ۴۱۸)
همان طور که ملاحظه می شود در بسیاری از کشورها از معیارهایی همچون تعداد تصادف یا تعداد کشته شدگان استفاده شده است.ذکر این نکته الزامی است که در بسیاری از موارد طول مقاطع تعریف شده است. مناطق سیاه اغلب در گره های^[۶۵] شبکه معابر قرار دارند.انواع گره به لحاظ نوع عملکرد راه عبارتند از : تقاطع های معمولی (سه راه، چهار راه و چند راهه ).میادین و تقاطع های غیر همسطح.همچنین با در نظر گرفتن یک منطقه تأثیر که امکان وقوع تصادف ناشی از گره درآن وجود دارد حوزه نفوذ گره مشخص می شود.ابعاد این حوزه از چند متر تا چند صد متر متغیر بوده و تابعی از خصوصیات و موقعیت محل می باشد.لذا به منظور جلوگیری از تبعیض و تحت تأثیر قرار گرفتن در مرحله شناسایی مناطق سیاه می بایست برای انواع گره های مشابه حوزه نفوذ یکسان استفاده شود.