قراخانلو در سال۱۳۸۲ در طرح پژوهشی خود به بررسی وضع موجود و تدوین شاخصهای استعدادیابی در رشته فوتبال پرداخت. روش این تحقیق توصیفی – تحلیلی و میدانی بود . اطلاعات این تحقیق از طریق پرسشنامه های محقق ساخته و همچنین انجام آزمون های آنتروپو متریکی، فیزیولوژیکی، مهارتی و روانی جمع آوری شد. سه پرسشنامه محقق ساخته مورد استفاده قرار گرفت. که توسط سه گروه ذیل به سئوالات آنها پاسخ گفته شد ۱- : مسئولین سازمان تربیت بدنی و سرپرستان باشگاهها ۲- : مربیان مدارس و باشگاهها ۳- : مسئولین تربیت بدنی آموزش و پرو رش. نتایج این تحقیق نشان داد که در حال حاضر مهمترین رکن استعدادیابی در کشور مربیان هستند و بعد از آن مسابقات آموزشگاهی. استفاده از آزمونهای میدانی و آزمایشگاهی کمترین استفاده را دارند .مهمترین معیارهایی که در حال حاضر توسط مربیان به آنها توجه میشود عبارتند از: قد، وزن و جثه (آنتروپومتریک)، تیپ بدنی، قدرت، سرعت و استقامت (فیزیولوژیکی )، تکنیک و تاکتیک پذیری (مهارتی)، آرامش، خونسردی، روحیه همکاری و هوش (روانی). قراخانلو اینگونه نتیجه گیری می کند که روند فعلی استعدادیابی در کشور، فاصله زیادی با آنچه در منابع علمی آمده دارد . ضمن اینکه امکانات و تجهیزات کافی به ویژه در شهرستانها وجود نداشته و باشگاهها نقش فعالی ندارند.
lt="تحقیق - متن کامل - پایان نامه” width="390″ height="390″ />
نمازی زاده (۱۳۸۲) به تعیین شاخصهای استعدادیابی مرتبط با رشته بسکتبال و ارئه الگوی استعدادیابی در این رشته پرداخت. در این تحقیق تعداد ۱۸۰ نفر از بازیکنان نخبه بسکتبال در رده های سنی نوجوانان، جوانان و بزرگسالان به تکمیل پرسشنامه ها پرداخته و مورد نظرسنجی واقع شدند تا بتوان چگونگی تمایل و علاقهمندی آنها را از دوران کودکی نسبت به حضور فعال در تمرینات قهرمانی در این رشته را بررسی کرد. همچنین فهرستی از شاخصهای مختلف در حیطه آنتروپومتریکی، فیزیولوژیکی، قابلیت‌های حرکتی و مهارتهای شناختی – روانی تهیه شده و به صورت پرسشنامه در اختیار مربیان بین المللی و درجه یک قرار گرفت تا اولویتبندی شوند. در هر حیطه اولویتهای اول تا سوم به شرح زیر تعیین گردید:
در حیطه عملکرد اختصاصی مهارتهای بسکتبال به ترتیب پیش بینی، سرعت تصمیمگیری و قابلیت در شوت توپ به طرف حلقه
در حیطه توانایی های حرکتی به ترتیب چابکی، سرعت حرکت و هماهنگی
در حیطه آنتروپومتریک به ترتیب اندازه اندامهای فوقانی، طول قد و اندازه دست
در حیطه آمادگی جسمانی به ترتیب قدرت، توان عضلانی و استقامت عمومی بدن
امیرتاش (۱۳۸۲) در طرح پژوهشی خود به توصیف وضع موجود و تدوین شاخصهای استعدایابی در رشته هندبال سالنی مردان پرداخت. بدین منظور از پرسشنامه محقق ساخته که اعتبار صوری و محتوایی آن توسط محققان تأیید شده بود استفاده شد. تعداد ۱۰۵ نفر از مربیان طراز اول کشور به این پرسشنامه ها پاسخ دادند. یافتهها نشان داد که ۹۸ درصد از آزمودنیها اهمیت استعدادیابی در ورزش هندبال را خیلی زیاد و زیاد دانستهاند و ۶/۶۷ درصد نیز از آن استفاده میکنند ولی اکثریت آنها درباره روش های استعدادیابی اطلاعاتشان متوسط و کمتر از آن است. سن مناسب برای استعدادیابی در هندبال را اکثریت آزمودنیها در دو سال آخر دبستان و دوره راهنمایی و جایگاه سازمانی آن را در وزارت آموزش و پرورش پیشنهاد کردهاند. اولویت بندی کلی استعدادیابی از نظر آزمودنیها به ترتیب ارتفاع قد در بعد پیکری، سرعت عکس العمل در بعد آمادگی عمومی بدن، دریافت در بعد تکنیک انفرادی، حرکات کشویی در بعد تاکتیکهای انفرادی، نسبت قد به وزن در بعد ترکیب بدنف اعتماد به نفس در بعد مهارتهای روانی و روحیه همکاری در بعد مهارتهای اجتماعی بودند.

گائینی (۱۳۸۰)، وضع موجود و تدوین شاخصهای استعدادیابی را در ورزش شنا بررسی نمود. وی نتیجهگیری کرد که هیچ یک از شناگران شرکت کننده در مسابقات کشورهای اسلامی براساس شاخصهای استعدادیابی انتخاب نشدهاند و اساساً در اینگونه کشورها هیچگونه مبنای علمی برای استعدادیابی افراد در رشته های مختلف ورزشی وجود ندارد و کلیهی ورزشکاران براساس روش طبیعی وارد یک رشته ورزشی شدهاند.
یوسفی (۱۳۸۲) در طرح پژوهشی خود به توصیف وضع موجود و تدوین شاخصهای استعدایابی در رشته کشتی پرداخت. از طریق پرسشنامه محقق ساخته به نطر سنجی از ۶۰ مربی در دو زمینهی مسائل اجرایی استعدادیابی و شاخصهای مورد نظر آنها پرداخت. که شش عامل مهم از دیدگاه مربیان عنوان شدند که عبارتند از : عضلانی بودن، داشتن شانههای پهن، قدرت، سرعت، رقابتجویی و هوش تکنیکی.
احمد فرخی درسال ۱۳۸۴ در رشته بدمینتون پژوهشی را انجام داد. در این پژوهش از نظر سنجی در تلفیق با آزمون های علمی با هدف تدوین شاخصهای استعدادیابی در بدمینتون استفاده شد. بدین منظور دو فعالیت مستقل ولی در یک راستا و مکمل یکدیگر انجام گرفت. در قسمت اول از ۱۵۴ نفر از مسئولان، مربیان و ورزشکاران رشته بدمینتون توسط سه پرسشنامه نظر سنجی به عمل آمد تا بر اساس نظر آنان وضعیت موجود استعدادیابی و شیوه های مطلوب آن و مهمترین ویژگیهای زیست سنجی، قابلیت‌های حرکتی، ظرفیت روانشناختی و شاخصهای مهارتی شناسایی گردد. در قسمت دوم شاخصهای مذکور توسط اجرای آزمونهای مختلف در سه گروه ورزشکاران نخبه، غیر نخبه و نیمه ماهر که جمعاً ۳۸ نفر بودند در یک فعالیت میدانی مورد مطالعه قرار گرفت. از نظر مربیان مناسبترین سن شروع فعالیت تخصصی ۱۰تا ۱۲ سال است. در قسمت شاخصها، نتایج مشترک بین نظر سنجی و فعالیت میدانی نشان داد که اگرچه محیط ساعد، محیط ساق پا و عرض زانو از مهمترین عوامل پیکرسنجی مرتبط با عملکرد موفقیت آمیز در این رشته هستند ولی محیط ساق پا پیشگوی معنی دار تمیز ورزشکاران است. در قابلیت‌های حرکتی عامل استقامت قلبی-تنفسی نقش اساسی دارد و مهمترین پیشگو میباشد. در ظرفیت روانشناختی دو عامل تمرکز و اعتماد به نفس نقش بسزایی داشته و تنها تمرکز پیشگوی معنی دار در تمیز ورزشکاران میباشد. اما در شاخصهای مهارتی هم گرایی قابل ملاحظهای بین نتایج به دست نیامد.
گائینی و همکاران (۱۳۸۵) تحقیقی تحت عنوان ارتباط شاخصهای روانی استعدادیابی در رشته شنا با عملکرد سرعتی و استقامتی شناگران زبده کشور انجام داد. جامعه آماری تحقیق مذکور را ۴۷ نفر از شناگران پسر منتخب سراسر کشور و ۴۸ نفر از متخصصان ورزش شنا و مربیان ملی و زبده کشور تشکیل دادند که به منظور تعیین ارتباط بین شاخصهای آمادگی روانی ( انگیزش، کنترل احساسات، تمرکز و اعتماد به نفس) با رکورد شنای سرعتی و استقامتی، شناگران زبده از پرسشنامه آمادگی روانی استفاده کردند. برای آگاهی از نطر مربیان برجسته و مربیان تیمهای ملی شنا پیرامون از پرسشنامهای حاوی ۴۳ سؤال استفاده شد. از دیدگاه مربیان و متخصصین رشته های ورزشی شنا، بین سازه های مذکور با موفقیت در شنای سرعتی و استقامتی، ارتباط نیرومندی وجود دارد و این سازه ها، تأثیر بسزایی در موفقیت شناگران دارند.
متشرعی و همکاران (۱۳۸۸) به تدوین هنجار توانائیهای زیست حرکتی، ویژگیهای بیوانرژیک و مهارت های ذهنی بازیکنان نخبه مرد و زن بدمینتون کشور پرداخت. ۳۵ بازیکن نخبه مرد و ۳۵ بازیکن نخبه زن بدمینتون، مجموعاً ۷۰ نفر، از میان تیم های ملی و باشگاههای لیگ برتر و به صورت نمونه گیری هدفدار، انتخاب شدند. در بخش توانائیهای زیست حرکتی ۱۰ توانایی : قدرت انفجاری اندام تحتانی، قدرت انفجاری اندام فوقانی، قدرت عضلات خم کننده انگشتان، انعطاف پذیری عضلات همسترینگ و عضلات باز کننده تنه، سرعت شتابگیری، سرعت عکس العمل، چابکی، استقامت عضلانی کمربند شانه و استقامت عضلانی تنه ، در بخش ویژگیهای بیوانرژیک، ۳ عامل توان هوازی، توان بی هوازی بی لاکتیک و توان بی هوازی با لاکتیک و در بخش مهارت های ذهنی، ۱۲ مهارت : اعتماد به نفس، هدفگزینی، تعهد، واکنش به استرس، کنترل ترس، آرمیدگی، نیروبخشی، تمرکز، بازیافت تمرکز، تمرین ذهنی، تصویر سازی و طرح مسابقه، مورد ارزیابی قرار گرفت.
با بهره گرفتن از شاخصهای آمار توصیفی (میانگین و انحراف استاندارد) و نقاط درصدی، جدول هنجار بازیکنان در هر یک از آزمونهای مهارت های ذهنی، توانائیهای زیست حرکتی و ویژگیهای بیوانرژیک، ترسیم شد. سپس براساس هنجار درصدی بدست آمده و براساس مقیاس رایج لیکرت، دسته بندی عملکرد بازیکنان در هر آزمون، به یکی از طبقه های ضعیف، زیر متوسط، متوسط، بالای متوسط و عالی، صورت گرفت. یافته های تحقیق نشان داد که بازیکنان نخبه بدمینتون کشور در بخش توانائیهای زیست حرکتی در قدرت انفجاری اندام تحتانی، انعطاف پذیری عضلات همسترینگ و عضلات بازکننده تنه، سرعت شتابگیری و چابکی ، در بخش ویژگیهای بیوانرژیک در دو عامل توان بی هوازی بی لاکتیک و توان هوازی و در بخش مهارت های ذهنی در مهارتهای : واکنش به استرس، کنترل ترس، تمرکز و بازیافت تمرکز، ،از امتیازات و مقادیر هنجار پایین و نسبتاً ضعیفی برخوردار هستند که نیازمند توجه، بازنگری و طراحی تمرینات اختصاصی در جهت توسعه و بهبود این عوامل می باشند.
به غیر از طرحهای پژوهشی مذکور، تحقیقاتی دیگری هم هستند که به شناسایی یا توصیف عوامل پرداخته اند که در ادامه به طور مختصر شرح داده شده اند:
سلیمی آوانسر، بارانچی و کنشلو (۱۳۹۳)، نیمرخ آمادگی جسمانی، آنتروپومتریکی و ترکیب بدنی بازیکنان نوجوان تیم ملی والیبال ایران را بررسی کردند ۴۰ بازیکن نوجوان حاضر در اردوی آماده سازی تیم ملی . نمونه آماری این تحقیق را تشکیل دادند. فاکتورهای قابل سنجش شامل: فاکتورهای ترکیب بدنی (وزن، شاخص توده بدنی (BMI)، نسبت دور کمر به باسن (WHR)، درصد چربی و توده عضلانی)، شاخصهای آنتروپومتریکی شامل: محیطها (کمر، باسن، شکم، ساعد، بازو، ران، ساق)، قطرها (مچ دست، آرنج، زانو)، طول ها (قد ایستاده، ارتفاع قابل دسترس، دو دست، کف دست، ساعد، ساق، ران)، متغیرهای فیزیولوژیک و آمادگی جسمانی شامل ضربان قلب، فشارخون، نرخ متابولیکی پایه ،(BMR)، پرش طول، کشش از بارفیکس، درازونشست، دو ۲۰ متر سرعت، چابکی ۴ × ۹ متر، پرش اسپک، پرش دفاع، توان بیهوازی ) با بهره گرفتن از آزمون ارگوجامپ ۱۵ ثانیه)، طرفیت هوازی (آزمون دو ۲۴۰۰ متر)، توان انفجاری (آزمون پرش عمودی) و انعطافپذیری (آزمون انعطاف تنه به جلو) اندازه گیری شدند. بین پرش دفاع و اسپک با طول قامت و ارتفاع قابل دسترس همبستگی منفی معنادار و با پرش طول و انعطاف پذیری همبستگی مثبت معناداری دیده شد. همچنین نتایج پژوهش، کاهش میانگین قد و ارتفاع اسپک و دفاع را نسبت به میانگین نوجوانان تیم های برتر جهان نشان داد.
رجبی و همکاران (۱۳۸۸) به توصیف نیمرخ جسمانی و مهارتی بازیکنان نخبهی جوان و بزرگسال بسکتبال ایران پرداخت. آزمودنی شامل ۶۷ نفر بسکتبالیست در رده سنی بزرگسالان و ۵۰ نفر بسکتبالیست در رده سنی جوانان در این پژوهش شرکت کردند. مجموع ضخامت چربی زیرپوستی هفت نقطهای، درصد چربی، آزمونهای سیمو، لمس خطوط، پرش عمودی با یک قدم دورخیز، پرس سینه، جابه جایی دست، دوی ۲۰ یارد رفت و برگشت، دوی سرعت ۳۰ یارد و دوی ۳۰۰ سارد به منظور ارزیابی آمادگی جسمانی و از آزمونهای تخصصی سه گام چپ و راست، پاس سنه با دو دست، دریبل ایفرد و شوت از نقطهی پنالتی برای ارزیابی قابلیت‌های مهارتی رشته بسکتبال استفاده شد. نتایج نشان داد که تیم بزرگسالان از درصد چربی بالایی برخوردار است و هر دو رده سنی در آزمون پرش عمودی و دوی ۳۰۰ یارد در سطح خوبی قرار ندارند.
پرتو، قراخانلو و علی نژاد. (۱۳۸۴) به بررسی نیمرخ ترکیب بدنی، فیزیولوژیکی و آنتروپومتریکی بازیکنان نخبه فوتسال ایران پرداخت. ۴۴ بازیکن حاضر در تیم ملی و بازیکنان لیگ برتر فوتسال ایران جامعه آماری تحقیق را تشکیل داند. از ویژگیهای ترکیب بدنی: قد، وزن، درصد چربی بدن، BMI و از ویژگیهای آنتروپومتریکی: دور و طول ران، دور و طول ساق پا، قد نشسته، طول اندام تحتانی و از ویژگیهای فیزیولوژیکی: توان هوازی (آزمون ۲۰ متر شاتل ران)، توان بی هوازی (آزمون پرش سارجنت)، سرعت(دوهای ۱۰ متر و ۲۰ متر)، چابکی (آزمون ایلی نویز) و انعطافپذیری (خمش به جلو اندازه گیری شد. نتایج حاصل از پژوهش نشان داد که بازیکنان نخبه فوتسال ایران از نظر نیمرخ فیزیولوژیکی با بازیکنان دیگر رشته ها و همچنین در مقایسه با بازیکنان کشورهای دیگر، در سطح پایینتری قرار داشت. همچنین نیمرخ ترکیب بدنی آزمودنیها نشان داد که بازیکنان مورد مطالعه، دارای قد و وزن متوسط هستند.
۲-۴-۶ تحقیقات خارج از کشور
گابت^[۱۴۵] و همکاران (۲۰۰۶) در پژوهشی در استعدادیابی در والیبال از یک برنامه تمرینی ترکیبی تکنیکی و ساختاری مربیگری به همراه روش های مهارت محور برای نوجوانان ۱۴ ساله به مدت ۸ هفته اجرا کردند. این مهارتها به منظور بهبود تکنیکهای سرویس، دفاع، پاس، اسپک و نشستن زیر توپ طراحی شده بود. نتایج حاکی از افزایش دقت در مهارتهای اسپک، نشستن زیر توپ و پاس بودند. تکنیک اسپک و پاس نیز پس از ۸ هفته بهبود یافته بود. همچنین پیشرفت فاکتورهای دوی سرعت و چابکی نیز پس از تمرین قابل ملاحظه بودند. این یافتهها نشان میدهند که تمرینات مهارت محور باعث افزایش دقت و بهبود تکنیک در مهارتهای پاس اسپک و نشستن زیر توپ میشود.
گابت و همکاران (۲۰۰۷) در تحقیق خود به این موضوع پرداختند که آیا نتایج آزمونهای مهارتی، آنتروپومتریکی و فیزیولوژیکی میتواند بین بازیکنان نوجوان والیبال با سطوح مختلف توانایی تمایز ایجاد کند. ۲۸ بازیکن نوجوان (با میانگین سن ۵/۱۵ سال) برای انتخاب در یک برنامه استعدادیابی والیبال به رقابت پرداختند. یک تحلیل تمایزی روی بازیکنان انتخاب شده و انتخاب نشده برگزار شد. نتایج این مطالعه نشان داد که نتایج آزمون مهارت تخصصی توانست بین بازیکنان انتخاب شده و انتخاب نشده تمایز ایجاد کند اما اطلاعات آنتروپومتریکی و فیزیولوژیکی نتوانست. از اینرو برنامه مهارتی در انتخاب والیبالیستها کارآمدتر به نظر میرسد. یافته های این پژوهش همچنین بر اهمیت توسعه تکنیک پاس و سرویس والیبالیستهای جوان تأکید دارد.
بایوز^[۱۴۶] و همکارانش (۲۰۰۶) تفاوتهای آنتروپومتریکی، ترکیب بدنی و نوع پیکری زنان نخبه در رشته های بسکتبال، والیبال و هندبال را در لیگ دسته یک یونان مورد بررسی قرار دارند. نتایج حاکی از آن بود که والیبالیستها نسبت به سایر بازیکنان از قد بلندتر و درصد چربی کمتری برخوردار بودند.
پیون^[۱۴۷] (۲۰۱۴) به شناسایی استعداد در ورزشکاران جوان رشته های جودو، کاراته و تکواندو پرداخت. ۱۵کاراته کا، ۲۹ تکواندوکار و ۲۱ جودوکار آزمودنی این تحقیق بودند. آزمودنیها ۵ آزمون آنتروپومتریکی (قد، قد در حالت نشسته، وزن بدن، درصد چربی بدن و BMI)، ۶ آزمون عملکرد جسمانی (انعطافپذیری، قدرت انفجار پا، قدرت استاتیک، حداکثر سرعت دویدن در ۵ و ۳۰ متر و درازو نشست) و ۳ آزمون هماهنگی حرکتی (تعادل وارونه، پرش و حرکت از پهلو) را انجام دادند
الفریک^[۱۴۸] و همکاران (۲۰۰۴) به تعیین ارتباط بین ویژگیهای چندبعدی و سطح عملکرد در بازیکنان مستعد هاکی پرداختند. این محققان ۳۸ بازیکن نخبه (با میانگین سن ۱۳٫۲ ) را با ۸۸ بازیکن زیر نخبه (با میانگین سن ۱۴٫۲) در ویژگیهای آنتروپومتریکی، فیزیولوژیکی، تکنیکی، تاکتیکی و روانی مقایسه کردند. تحلیل چندمتغیره نشان داد که بازیکنان نخبه امتیازات بهتری نسبت به بازیکنان زیر نخبه در متغیرهای تکنیکی (دریبل در مسیر رفت و برگشت و مسیر سرعت )، تاکتیکی (تاکتیک عمومی، تاکتیک در زمان تصاحب توپ، تاکتیک در زمان عدم تصاحب توپ )، و روانی (انگیزش) متمایزترین متغیرها عبارت بودند از تاکتیک در زمان مالکیت توپ، انگیزش و عملکرد در دریبل رفت و برگشت. همچنین بازیکنان نخبه از میانگین سنی کمتری برخوردار بودند. محققان پیشنهاد میکنند که در راهنمایی بازیکنان جوان به سطوح بالا باید توجه بیشتری به کیفیتهای تاکتیکی، انگیزش و مهارتهای تکنیکی خاص معطوف شود.
بر خلاف اکثر پژوهشها در این حیطه که از روش مقطعی استفاده کرده اند، الفریک و همکاران (۲۰۰۷) در تحقیقی با بهره گرفتن از روش طولی به شناسایی ویژگیهای عملکردی که میتواند به پیشبینی بازیکنان نخبه آینده در رشته هاکی کمک کند پرداختند . آنها در این راستا ویژگیهای آنتروپومتریکی، فیزیولوژیکی، تکنیکی، تاکتیکی و روانی ۳۰ بازیکن نخبه و ۳۵ بازیکن زیر نخبه را در پایان سه فصل متوالی ارزیابی کردند. میانگین سن بازیکنان فصل اول ۱۴٫۲ سال بود. تحلیل کوواریانس با اندازهگیریهای تکراری نشان داد که بازیکنان نخبه نسبت به بازیکنان زیر نخبه نتایج بسیار بهتری در متغیرهای تکنیکی و تاکتیکی به دست آوردند. محققان نتایج این تحقیق را اینگونه تفسیر کردند که بازیکنان نخبه آینده در سن ۱۴ سالگی مهارتهای تاکتیکی بالایی دارند . آنها همچنین مهارتهای تکنیکی تخصصی خوبی دارند و این مهارتها را همراه با ظرفیت استقامت تکراری بهتر از بازیکنان زیر نخبه در۲ سال متوالی پرورش میدهند. محققان در پایان اظهار داشتند که برای تأیید نتایج این تحقیق، آزمودنیها را تا بزرگسالی تحت نظر خواهند داشت.
محمد (۲۰۰۹) ویژگیهای آنتروپومتریکی و عملکردی بازیکنان هندبال را جهت توسعه یک مدل شناسایی و پرورش استعداد ارزیابی کرد. آزمودنیها ۱۸ هندبالیست نخبه و ۲۹ هندبالیست غیر نخبه بودند که در دو گروه سنی زیر ۱۶ و زیر ۱۴ سال تقسیم میشدند . تحلیل کوواریانس چندمتغیره نشان داد که بازیکنان نخبه زیر ۱۶ سال نسبت به همنوعان زیر ۱۴ سال خود سنگینتر بوده و قطر عضلانی بیشتری داشتند. همچنین بازیکنان نخبه امتیازات بهتری در قدرت، سرعت، چابکی و استقامت قلبی تنفسی کسب کردند. تحلیل تمایزی بین بازیکنان نخبه و غیر نخبه آشکار ساخت که قد، سرعت دویدن و چابکی مهمترین پارامترها در استعدادیابی در هندبال هستند. محققان پیشنهاد کردند که اندازهگیریهای آنتروپومتریکی خاصی بعلاوه برخی سنجشهای عملکردی در استعدادیابی بازیکنان هندبال جوان مفید هستند.
گبور^[۱۴۹] (۲۰۰۹) به تعیین شاخصهای روانی و حرکتی در بازیکنان هاکی روی یخ پرداخت که میتوانند در انتخاب برای تیم ملی زیر ۱۸ سال کشور لهستان موثر باشند. آزمودنیها ۴۰ بازیکن بودند که ۲۰ نفراز آنها دارای سابقه بازی ملی و ۲۰ بازیکن دیگر فاقد سابقه ملی بودند. برای پاسخ دادن به پرسش تحقیق ۱۹آزمون حرکتی (شامل آزمونهای مهارتی هاکی) انجام شد و آزمودنیها پرسشنامه های روانی ACSI- 28، PMCSQ-2، SMS، STPI-Y را تکمیل نمودند. نتایج آزمون t نشان داد که بین بازیکنان ملی و غیر ملی در ۵ مورد از آزمونهای حرکتی و ۸ مورد از متغیرهای روانی تفاوت معنی داری وجود داشت. گبور پیشنهاد میکند که نیاز به انجام مطالعات بیشتری برای شناسایی ویژگیهای روانی و حرکتی ورزشکاران نخبه وجود دارد.
فصل سوم
روششناسی تحقیق
۳-۱- مقدمه
معمولاً نقطه شروع هر تحقیق، سؤال یا مشکلی است که برای محقق پیش آمده و در پی یافتن پاسخ و حل مسئله، محقق جریان تحقیق خود را آغاز میکند. این مسئله نیازمند یک فرایند منسجم و سازمانیافته است که در قالب طرح تحقیق نمایان می شود. مناسبترین طرح تحقیق برای حل مسأله ، با انتخاب ابزارهای لازم و جمعآوری اطلاعات آغاز میشود. و سپس این اطلاعات به وسیله روش های آماری مناسب طبقهبندی، توصیف و تحلیل میشوند و در نهایت نتایج پژوهش اعلام میشود.
در این فصل ابتدا در خصوص روش تحقیق، جامعه آماری و نحوه ی انتخاب آزمودنی ها (نمونه گیری)، ابزار گردآوری اطلاعات و روش جمعآوری داده ها توضیحاتی ارائه می شوند و در نهایت نحوه ی تجزیه و تحلیل داده ها و روش های آماری مورد استفاده شرح داده خواهند شد
۳-۲- روش تحقیق
تحقیق حاضر به لحاظ ماهیت و روش تحقیق، از نوع توصیفی و به لحاظ هدف، از نوع تحقیقات کاربردی است. محقق هیچ نوع دخالتی روی متغیرهای درگیر ندارد و به عبارت دیگر محقق نمیخواهد یا نمیتواند در آنچه که موجود است تغییری به وجود آورد بلکه می خواهد همان وضع موجود را تشریح کند
۳-۳- جامعهی آماری و نحوهی نمونه گیری:
جامعه آماری پژوهش حاضر را دختران ورزشکار نوجوان ۱۴ تا ۱۷ سال در رشته های والیبال و جودو استان همدان تشکیل می دادند. از بین شهرستانهای استان همدان، ابتدا چهار شهرستان که در رشته های مورد نظر برتر هستند انتخاب شدند. در رشته والیبال شهرستانهای همدان، نهاوند، اسدآباد و ملایر و در رشته جودو شهرهای همدان، نهاوند، رزن و اسدآباد. در مرحله بعد، باشگاههای فعال در رشته ورزشی مورد نظر در هر شهرستان مشخص شدند. سپس از میان باشگاههای معرفی شده آزمودنیهای تحقیق گزینش شدند. ملاک انتخاب افراد، داشتن حداقل دو سال سابقه تمرین در رشته ورزشی والیبال یا جودو بوده است. از بین این افراد، کسانی که در طول مدت تمرین حداقل یک بار به عضویت تیم های شهرستانی، استانی یا ملی در آمدهاند و در مسابقات مربوطه شرکت کردهاند، به عنوان گروه نخبه انتخاب شدند و افرادی که با داشتن همان سابقه، موفق به عضویت در هیچ تیمی نشده بودند و کماکان در سطح باشگاهی مشغول به تمرین بودند، به عنوان گروه زیر نخبه انتخاب شدند. سپس آزمودنیها را در چهار گروه ۱۴،۱۵،۱۶ و ۱۷ سال طبقه بندی شدند.
۳-۴- ابزار اندازه گیری:
در این پژوهش، از نسخه سوم پرسشنامه سنجش مهارتهای روانی اتاوا^[۱۵۰] (OMSAT-3) برای ارزیابی ویژگیهای روانی آزمودنی ها استفاده شد.
این پرسشنامه جدیدترین و جامعترین پرسشنامهای است که در حال حاضر به صورت گسترده در داخل و خارج کشور مورد استفاده قرار گرفته است و اختصاصاٌ به منظور استفاده برای ورزشکاران ساخته شده است. این پرسشنامه شامل ۴۸ سوال است که مجموعأ ۱۲ عامل روانی مختلف را اندازه گیری میکند. این دوازده عامل در سه دستهی کلی به شرح زیر قرار میگیرند:

1. مهارتهای روانی پایه شامل: هدف گزینی، اعتماد به نفس و تعهد