آنگار و زیلبرفارب[۸۶] (۱۹۹۳) نشان دادند که اثر تورم بر نااطمینانی تورم بستگی به میزان تغییرات تورم دارد. نتایج تجربی آن­ها نشان می دهد وقتی تغییرات تورم در سطح بالای قرار دارد یک رابطه مثبت وجود دارد و وقتی تغییرات تورم در سطح پایینی قرار دارد این اثر ناپدید می­ شود. آن­ها با بهره گرفتن از مدل دمتریادس[۸۷](۱۹۸۸) به بررسی رابطه تورم و نااطمینانی تورم پرداختند. آن­ها معتقدند که در محیط تورمی، هزینه اطلاعات نادرست یا تصمیم غلط نیز افزایش می­یابد در نتیجه فعالان اقتصادی باید سرمایه ­گذاری بیشتری را در پیش ­بینی دقیق­تر، تورم انجام دهند. در این الگو خطای پیش ­بینی (e) که معیاری از نااطمینانی تورم است وابسته به نرخ تورم و سرمایه ­گذاری برای پیش ­بینی تورم (I) است. این رابطه در معادله (۳-۸) نشان داده شده است:
پایان نامه - مقاله - پروژه
(۳-۸)
بر اساس نظر اوکان و فریدمن: هر چه تورم بیشتر باشد نااطمینانی یا خطای پیش ­بینی افزایش می­یابد و بر اساس نظر پورگرامی و مسکاس: به علت آن ­که هر چه سرمایه بیشتری برای پیش ­بینی دقیق­تر تورم اختصاص دهند خطای پیش ­بینی کمتر می­ شود. افراد به دنبال حداقل کردن تابع هزینه­شان هستند که از دو منبع ناشی می­ شود: یکی خطای پیش ­بینی و دیگری سرمایه ­گذاری در پیش ­بینی تورم. این تابع در رابطه (۳-۹) نشان داده شده است:
(۳-۹)
که است. رابطه (۳-۸) را در معادله (۳-۹) جای­گذاری می­کنیم.
(۳-۱۰)
افراد با انتخاب این که چه مقدار در پیش ­بینی تورم سرمایه ­گذاری کنند تابع هزینه­شان را در معادله (۳-۱۰) حداقل می­ کنند. شرط مرتبه اول و دوم بهینه­سازی به صورت زیر است:
(۳-۱۱)
(۳-۱۲)
در حالی که برابر است با و نیز برابر است با .
از معادله شماره (۳-۸) نسبت به π مشتق می­گیریم. خواهیم داشت::
(۳-۱۳)
عبارت در معادله (۳-۱۳) را می­توان از رابطه (۳-۱۱) به دست آورد. به عبارت دیگر:
(۳-۱۴)
که و طبق شرط مرتبه دوم معادله (۳-۱۲)، مثبت است. رابطه (۳-۱۴) را در رابطه (۳-۱۳) جای­گذاری می­کنیم بعد از ساده سازی خواهیم داشت:
(۳-۱۵)
از آن جایی که و مثبت هستند علامت معادله شماره (۳-۱۵) بستگی به علامت عبارت ( ) دارد.
نشان می­دهد اگر سرمایه ­گذاری تغییر کند تولید نهایی سرمایه ­گذاری (تغییر در خطای پیش ­بینی ناشی از یک تغییر در سرمایه ­گذاری) چه مقدار تغییر می­ کند. آن­ها فرض می­ کنند که . افزایش ثابت در سرمایه ­گذاری منجر خواهد شد که در بازه­های کوچک­تر خطای پیش ­بینی کاهش ­یابد.(مانند کاهش تولید نهایی در تابع تولید سنتی).
نشان می­دهد چه مقدار (تغییر در خطای پیش ­بینی ناشی از تورم) توسط سرمایه ­گذاری تحت تأثیر قرار می­گیرد. اگر باشد، دلالت بر آن دارد که هیچ اثری وجود ندارد. معادله (۳-۸) به صورت جدایی پذیر به شکل فرض می­ شود. بر اساس این فرض که ()، مثبت می­ شود همان­طور که اوکان و فریدمن بحث کردند. یک فرض محتمل­تر در مورد آن است که باشد. به نسبتی که سرمایه ­گذاری در بخش پیش ­بینی تورم می­ شود اثر تورم بر خطای پیش ­بینی کاهش می­یابد. راه دیگر برای بررسی علامت ، آن است که یادآوری شود . عبارت آخر اندازه می­گیرد چه مقدار تولید نهایی سرمایه ­گذاری تحت تأثیر تورم قرار می­گیرد. نرخ تورم بالاتر ممکن است از طریق سرمایه ­گذاری بیشتر در پیش ­بینی تورم، باعث کاهش خطای پیش ­بینی شود. این به نوبه خود دلالت بر منفی دارد. در واقع اگر و ، همان­طور که قبلا بیان شد علامت مبهم می­ شود. در یک حالت ممکن است همان طور که اوکان و فریدمن معتقدند مثبت باشد و اگر تورم بالاتر باعث سرمایه ­گذاری بیشتر در پیش ­بینی شود و این سرمایه گذاری منجر به کاهش خطای پیش ­بینی و مطابق نظر پورگرامی و مسکاس منفی گردد[۸۸].
نتایج را می­توان بر روی شکل توضیح داد. منحنی هزینه همسان از معادله شماره (۳-۹) به دست می ­آید. منحنی­­ها شیب رو به پایین دارند از آنجایی که افزایش خطای پیش ­بینی هزینه را افزایش می­دهد، سرمایه ­گذاری باید کاهش یابد تا هزینه ثابت بماند. هرچه از
Π۰
B
e
I
e2
I1
I0
I2
I3
e1
e0
e3
C1
C0
C2
A
C
D
شکل-۳- ۲- خطای پیش ­بینی و سرمایه ­گذاری در پیش ­بینی تورم
مأخذ: (آنگار و زیلبرفارب، ۱۹۹۳)
مبدأ دورتر می­شویم هزینه افزایش می­یابد ( ). منحنی نشان می­دهد برای سطح معینی از تورم، چگونه خطای پیش ­بینی همراه با سرمایه ­گذاری تغییر می­ کند.
در سطح تورم ، برای حداقل کردن هزینه نیاز به سرمایه ­گذاری است در نتیجه خطا در سطح می­ شود. وقتی تورم افزایش می­یابد به () و منحنی به سمت بالا شیفت می­ کند برای همان مقدار مشخص از سطح سرمایه ­گذاری قبلی خطای پیش ­بینی متناسب با افزایش می­یابد. نقطه مماس جدید بستگی به تحدب منحنی و منحنی هزینه دارد. امکان وقوع سه نتیجه وجود دارد : ۱- نقطه A، که نشان می­دهد یک کاهش در سرمایه ­گذاری برای پیش ­بینی (از به ) رخ داده است و خطای پیش ­بینی بیشتر () شده است. ۲- نقطه B است که نشان می­دهد با وجود این که سرمایه ­گذاری بیشتر شده است خطای پیش ­بینی نیز افزایش یافته است (). نتیجه­ سرمایه ­گذاری بیشتر در کاهش پیش ­بینی خطا را با نقطه D که تغییری در سرمایه ­گذاری نشده است می­توان مقایسه کرد. ۳- نقطه C است که نشان می­دهد سرمایه ­گذاری بیشتر در پیش ­بینی خطا () و خطای پیش ­بینی کمتر () به دست آمده است.
۳-۲-۳-۲- اثر نااطمینانی تورم بر تورم
کوکرمن و ملتزر[۸۹] (۱۹۸۶) با بهره گرفتن از مدل بارو-گوردون[۹۰] که یک تابع تصمیم ­گیری برای سیاستمداران و یک تابع برای انتظار مردم از نرخ سیاست­های پولی انبساطی در نظر می­گیرد نشان می­ دهند به علت اطلاع نداشتن مردم از سیاست­های که اتخاذ می­ شود این انگیزه­ای را برای سیاست­گذاری ایجاد می­ کند که با یک شوک تورمی، رشد تولید را تحریک نماید. در واقع سیاستمداران با ایجاد تورم غافلگیرانه در یک محیط تورمی، سعی می­ کنند فعالیت­های واقعی اقتصاد را افزایش دهند. همچنین، زمانی که نااطمینانی تورمی در سطح بالایی قرار دارد، چون تصمیمات سرمایه ­گذاران، ممکن است تحت تأثیر منفی قرار گیرد و سیاستمداران احتمال می­ دهند که حجم فعالیت­های اقتصادی کاهش پیدا ­کند، سیاست­های انبساطی اتخاذ می­نمایند. به تبع سیاست­های انبساطی، سطح عمومی قیمت­ها افزایش می­یابد و لذا نااطمینانی تورمی علت تورم در جامعه خواهد بود.
در مقابل هولاند (۱۹۹۵) این اثر را با توجه به هزینه­ های اجتماعی، منفی می­داند. نااطمینانی تورم هزینه اجتماعی را زیاد و رفاه اجتماعی را کاهش می­دهد. سیاست­گذاران برای کاهش عوارض جانبی سیاست تثبیت را پیاده می­سازند در نتیجه آن تورم کاهش می­یابد. خیلی از مطالعات تجربی نتایج متفاوت داشته و اثر نااطمینانی تورم بر تورم را مثبت، منفی یا بی معنا پیدا نموده ­اند. مطالعات اخیر که توسط هولاند (۱۹۹۵) و برودین و فونتاس[۹۱] (۲۰۱۰) انجام شده است نشان می­دهد که این رابطه می ­تواند به مقدار زیاد به چرخه­های تجاری بستگی داشته باشد (بالسیلار و همکاران، ۲۰۱۱).
۳-۳- ساختار الگو
در این قسمت به معرفی الگوی بکار گرفته شده در این پایان نامه برای بررسی رابطه تورم و نااطمینانی تورم پرداخته می­ شود. که در قالب مدل، گارچ در میانگین نامتقارن با دو متغیر وضعیت بررسی می­ شود.
۳-۳-۱- مدل گارچ در میانگین نامتقارن با دو متغیر وضعیت
برای نشان دادن پویایی­های تورم در رژیم­ها و وضعیت متفاوت اجازه می­دهیم میانگین شرطی و واریانس شرطی هر کدام خصوصیات تغییر ساختاری متعلق به خودشان را داشته باشند(چانگ، ۲۰۱۲). در این جا از مدل انتقال رژیم چانگ (۲۰۱۲) با دو متغیر وضعیت مستقل به منظور بررسی رفتار نرخ تورم استفاده می­ شود. در قسمت زیر ساختار الگو به صورت فشرده توضیح داده می­ شود.
(۳-۱۶)

موضوعات: بدون موضوع  لینک ثابت


فرم در حال بارگذاری ...