- مقاوله نامه شماره ۱۵۵ و توصیه نامه شماره ۱۶۴ در مورد ایمنی ، بهداشت شغلی و محیط کار ، مصوب سال ۱۹۸۱
- مقاوله نامه شماره ۱۶۱ و توصیه نامه شماره ۱۷۱ در مورد خدمات بهداشت کار، مصوب سال ۱۹۸۵
- مقاوله نامه شماره ۱۲۱ در مورد مزایای صدمه ناشی از کار ، مصوب سال ۱۹۶۴
- مقاوله نامه شماره ۱۰۲ در مورد استانداردهای حداقل تأمین اجتماعی، مصوب سال ۱۹۵۲.
البته سازمان بین‌المللی کار در مورد گروه‌های خاص کارگران همچون پرستاران، مهاجران و کارگران پاره‌وقت، اسنادی را به تصویب رسانده است که بی‌ارتباط با موضوع مورد بحث نیست همچنین اعلامیه مشترکی در مورد بیماری ایدز در محیط کار، توسط دو نهاد بین‌المللی یعنی سازمان بین‌المللی کار و سازمان بهداشت جهانی، در سال ۱۹۸۸ صادر شده است .
اما برنامه ایدز و دنیای کار سازمان بین‌المللی کار، رسما از نوامبر سال ۲۰۰۰ شروع به فعالیت کرد و به دنبال آن در سال ۲۰۰۱ دستورالعملی در خصوص بیماری ایدز از سوی این سازمان تهیه و به ۴۰ زبان ترجمه شد .این سند تاکنون به عنوان یک مرجع برای قوانین و سیاست‌ها در بیش از ۷۰ کشور جهان مورد استفاده قرار گرفته است .

اهداف برنامه ایدز و دنیای کار یا ILOAIDS به شرح زیر می‌باشد :
- افزایش آگاهی در مورد اثرات اجتماعی و اقتصادی بیماری ایدز در کار و اشتغال
- کمک دولت ها، کارفرمایان و کارگران و تقویت تلاش‌های ملی در زمینه کنترل بیماری ایدز
- مبارزه با تبعیض و بدنام کردن افراد در ارتباط با بیماری ایدز
در حقیقت برنامه ILOAIDS به منظور فهماندن تأثیرات بیماری ایدز در دنیای کار و نیز حمایت از اقدامات طرف‌های سه‌جانبه، ایجاد شده است .
این برنامه در سه حوزه اصلی زیر فعالیت می‌کنند :
- تحقیق و تجزیه و تحلیل سیاست‌ها در مورد موضوعات مربوط به ایدز در دنیای کار
- تبادل اطلاعات و برقراری ارتباط از طریق مجراهای مختلف شامل انتشارات و جلسات فنی در سطوح جهانی، منطقه و ملی
- همکاری فنی
بیش از ۵۰ کشور از طرح‌های سازمان بین‌المللی کار در زمینه افزایش توانایی‌های کارفرمایان، کارگران و دولت‌ها، به منظور طرح‌ریزی و اجرای سیاست‌ها و برنامه‌های مربوط به ایدز، برخوردار شدند.
همچنین سازمان بین‌المللی کار، به برنامه مشترک سازمان ملل متحد در زمینه بیماری ایدز ( UNAIDS) که از هشت کارگزاری تخصصی این سازمان تشکیل شده پیوسته است . ^[۹۵]

بند ه ‍: برنامه ی بین المللی مهاجرت^[۹۶]

موضوع مهاجران و به ویژه کارگران مهاجر، در عصر جهانی‌سازی اهمیت بسیار زیادی یافته است. از یک‌طرف مهاجران در کشورهای در حال توسعه، تحت فشارهای فزاینده هستند که علت آن توسعه ی جهانی‌سازی، رشد خودکفایی اقتصادی، رشد سریع جمعیت ، تخریب محیط زیست، جنگ‌های داخلی، تعارضات قومی و مذهبی و گسترش فقر می‌باشد از طرف دیگر موقعیت دشوار اقتصادی و رشد تنش‌های اجتماعی در کشورهای صنعتی، بسیاری از آن‌ها را به اتخاذ سیاست‌های انقباضی شدیدتر، در زمینه مهاجرت تشویق می‌کند.
آمارهای سازمان بین‌المللی کار در زمینه مهاجرت نیروی کار نشان می‌دهد که:
- در حدود ۹۰ میلیون نفر در خارج از وطن خویش مشغول کار و زندگی هستند
- نرخ رشد جمعیت مهاجر در جهان از دهه ۶۰ الی دهه ۹۰ میلادی دو برابر شده است
- حداقل ۱۵ در صد از نیروی کار مهاجر در جهان به صورت بدون قاعده و غیررسمی مشغول به کار شده‌اند
- تعداد کشورهایی که کارگر خارجی را به استخدام درمی‌آورند از سال ۱۹۷۰تا سال ۱۹۹۰، از ۴۲ کشور به ۹۰ کشور افزایش یافته است
- حدود ۲۰ میلیون کارگر مهاجر ( و اعضای خانواده‌هایشان) در آفریقا، ۱۸ میلیون در آمریکای شمالی ، ۱۲ میلیون در آمریکای مرکزی و جنوبی، ۷میلیون در جنوب و شرق آسیا، ۹میلیون در خاورمیانه و ۳۰میلیون در سراسر اروپا به کار و امرارمعاش مشغول هستند .که از این تعداد تقریباً ۹میلیون کارگر فعال خارجی به همراه ۱۳ میلیون نفر از اطرافیانشان در اروپای غربی زندگی می‌کنند .
کارگران مهاجر از اواخر قرن نوزدهم با مشکلات مختلف دست به گریبان بودند .در کنفرانس بین‌المللی اتحادیه‌های کارگری که در سال ۱۹۱۶ و در انگلستان برگزار شد، شرکت‌کنندگان بر گنجاندن مواردی در خصوص کارگران مهاجر، در معاهده صلح ( در پایان جنگ جهانی اول) تأکید کردند .
سرانجام سازمان بین‌المللی کار از همان آغاز، یعنی در سال ۱۹۱۹ مسئله حمایت از کارگران مهاجر را به عنوان یکی از اولویت‌های کاری در دستور کار قرار داد .از طرف دیگر مسئله ی «حمایت از کارگرانی که در خارج از کشور کار می‌کنند » در مقدمه اساسنامه ی این سازمان تصریح شده است .
پس از پایان جنگ جهانی دوم، چندین سند در ارتباط با مهاجرت به تصویب سازمان بین‌المللی کار رسیده است که عبارتند از :
- مقاوله نامه شماره ۹۷ ( مهاجرت به منظور اشتغال) مصوب ۱۹۴۹
- توصیه نامه شماره ۸۶ ( مهاجرت به منظور اشتغال) مصوب ۱۹۴۹
- مقاوله نامه شماره ۱۴۳ (کارگران مهاجر) مصوب ۱۹۷۵
- توصیه نامه شماره ۱۵۱( کارگران مهاجر) مصوب ۱۹۷۵
- مقاوله نامه شماره ۱۱۸ ( برابری در امور مربوط به درمان) مصوب ۱۹۶۲
- مقاوله نامه شماره ۱۵۷ ( حفظ حقوق تأمین اجتماعی) مصوب ۱۹۸۲
- توصیه نامه شماره ۱۶۷( حفظ حقوق تأمین اجتماعی ) مصوب ۱۹۸۳.
اسناد فوق مستقیماً به مسئله حمایت از کل کارگران مهاجر پرداخته‌اند .
البته سند مهم دیگری نیز در مجمع عمومی سازمان ملل متحد در ۱۸ دسامبر سال ۱۹۹۰به تصویب رسیده است .
این سند کنوانسیون بین‌المللی حمایت از حقوق کارگران مهاجر و اعضای خانواده‌شان نام دارد و در اول جولای سال ۲۰۰۳ لازم‌الاجراء شده است .
سازمان بین‌المللی کار، عضو ” کمیته ی رهبری فعالیت‌های جهانی در جهت حقوق کارگران ” است . این سازمان و دیگر اعضای کمیته مذکور فعالانه به ترغیب و تشویق طرح سازمان ملل متحد برای بنیان روز جهانی مهاجران پرداخته‌اند ^[۹۷].
سازمان بین‌المللی کار، طرح مشترکی را با کمیساریای عالی پناهندگان ملل متحد UNHCR در کشور افغانستان، به اجرا درآورده است . که در زمینه ی جابه‌جایی جمعیت میان کشورهای افغانستان، پاکستان و ایران می‌باشد .این طرح تحقیقاتی به درخواست UNHCR و توسط برنامه بین‌المللی مهاجرت ( MIGRANT) به اجرا درآمده است. پروژه مذکور مسئله بازگشت پناهندگان افغان به موطن خویش و سامان‌دهی بازار کار برای آنان را مورد بررسی قرار گیرد .
همچنین برنامه‌های مشترکی نیز توسط سازمان بین‌المللی مهاجرت ( IOMدر روز سه و سازمان بین‌المللی کار اجراشده و یا حال اجرا می‌باشد.
و نیز سازمان بین‌المللی کار طرحی را در ارتباط با ایجاد یک بانک اطلاعاتی جهانی در زمینه مهاجرت ، راه‌اندازی کرده است .این سازمان، برنامه‌های آموزشی را به منظور مدیریت مهاجرت نیروی کار و اقدامات ضد تبعیضی در این خصوص، تدارک دیده است و تلاش‌های سازمان‌های غیردولتی و اتحادیه‌های کارگری را که بر مسئله توجه به حقوق مهاجران تأکید دارند مورد حمایت قرار می‌دهد.
اینک طرح‌ها و اقدامات برنامه بین‌المللی مهاجرت را براساس اهداف آن مورد بررسی قرار می‌دهیم :
هدف نخست - حمایت از حقوق کارگران مهاجر و ترویج یکپارچگی و اتحاد آنان در کشورهای مبدأ و مقصد ، مشتمل بر طرح‌ها و برنامه‌های زیر می‌باشد :
- کمک مشورتی به دولت‌ها در زمینه ی سیاست‌های مهاجرت
- ترویج مقاوله نامه‌ها و توصیه نامه‌های سازمان بین‌المللی کار در مورد کارگران مهاجر
- فعالیت در زمینه مبارزه با تبعیض علیه مهاجران در اشتغال
- مبارزه علیه قاچاق انسان
- پژوهش در خصوص شرایط کار کارگران بومی .
هدف دوم - ایجاد اجماع بین‌المللی در زمینه مدیریت مهاجرت است که اقدامات زیر را شامل می‌شود:
- بازنگری در استانداردهای بین‌المللی کار
- مطالعه در مورد اثر سیاست‌های دولت در خصوص مهاجرت
- مطالعه در مورد سختی‌ها و فشارهای مهاجرت
- برگزاری جلسه بحث و تبادل‌نظر سه‌جانبه در ارتباط با دستیابی به مساوات .
هدف سوم - ارتقای سطح دانش و معلومات در زمینه مهاجرت بین‌المللی است .
اقدامات برنامه یMIGRANTدر این زمینه عبارتند از :
- پایگاه اطلاعاتی بین‌المللی در زمینه مهاجرت نیروی کار
- پژوهش در زمینه مهاجرت نیروی کار متخصص