3- قانون مدار بودن داوری .17
داوری بین المللی .18
1- عنصر بین المللی .18 2- بین المللی بودن در قوانین بین المللی 19
الف- اقامتگاه 19
ب- محل تجارت یا محل فعالیت 19
ج- نزدیک ترین رابطه با اجرای قرارداد 20
موافقتنامه داوری 21
1- کتبی بودن 21
2- اختلافات موجود و اختلافات آتی . 22
3- عدم اجبار در مراجعه به داوری بین المللی 23
گفتار سوم : داور و دادگاه در قانون داوری بین المللی 23
1- داور منفرد 23
2- هیأت داوری 25
دادگاه در قانون داوری بین المللی 25
1- دادگاه . 25
2- دادگاه مساعی . 26
گفتار چهارم : توافقات در قانون داوری بین المللی و روابط تجاری بین المللی 27
1- توافق 27
2- تبعیت از تمام موارد 28
روابط تجاری بین المللی . 28
گفتارپنجم: انواع داوری و ماهیت قرارداد داوری 29
انواع داوری 29
1- داوری سازمانی 29
2- داوری موردی یا اختصاصی 30
ماهیت قراردادی داوری .30
1- شرایط شکلی موافقتنامه داوری 31
2- شرایط ماهوی قرارداد داوری . 32
فصل دوم : مداخله دادگاه در جریان تشکیل داوری . 41
گفتار اول : قبول داوری در نظامهای مختلف 41
گفتار دوم : انعقاد قراردادهای تجاری بین المللی از نقطه نظر حقوقی ایران42
گفتار سوم : اختیار دولت و سازمانهای دولتی ایران در مراجعه به داوری
تجاری بین المللی . 44
گفتار چهارم : موضوعات غیر قابل ارجاع به داوری . 45
گفتار پنجم : نقش دادگاه در خصوص توافقنامه داوری . 46
گفتار ششم : نقش دادگاه در تعیین و نصب داوران . 47
فصل سوم : مداخله دادگاه در طول جریان داوری 50
گفتار اول : صلاحیت محدود دادگاهها . 50
گفتار دوم : دخالت دادگاهها در رسیدگی های داوری 51
گفتارسوم : نقش دادگاه در تحصیل دلایل 52
گفتار چهارم : جرح داوران 54
1- موارد جرح داور . 54 الف- شرح 55
ب- جرح داور 56
ج- جهات جرح 57
د- افشاء روابط . 59
ه- اسقاط حق جرح . 60
2- تشریفات جرح 61
الف- تشریفات توافقی . 62
ب- فرض قانونگزار 63
ج- مراجعه به دادگاه صلاحیتدار 64
د- روش های متداول در داوری بین المللی 65
3- قصور یا عدم امکان انجام وظیفه . 65
الف- برکناری داور 66
ب- قصور یا عدم امکان انجام وظیفه 67
4- تعیین داور جانشین . 69
جایگزینی داور 69
گفتار پنجم : دستورات موقت اداری 72
فصل چهارم : مداخله دادگاهها در روند داوری بعد از رسیدگی و صدور رأی 75
گفتار اول : اعتراض به حکم داوری . 75
گفتار دوم : شناسایی احکام داوری . 77
گفتار سوم : موانع اجرای احکام داوری 79
گفتار چهارم : اجرای آراء داوری 85
گقتار پنجم : دشواری های اجرای رأی87
نتیجه گیری 89
منابع . 91
مقدمه
1- طرح موضوع
درعصرحاضر شاهد گسترش روابط تجاری بین المللی هستیم و به دلیل مهم بودن و پرهزینه بودن این قراردادها طرفین تلاش می کنند مسائل جزئی را در قرارداد خود درنظر بگیرند ولی با وجود این دقت ها و نکته بینی ها بازهم موارد اختلاف مشاهده می شود و جلوگیری از بروز اختلاف به طور مطلق امکانپذیر نیست .
نهاد داوری که محلی برای حل و فصل اختلافات توسط یک یا چند شخص به نام داور یا داوران است طریقی غیرقضائی بوده و از لحاظ تاریخی سابقه ای طولانی دارد به طوری که برخی آن را سابق بر طرق قضائی حل و فصل دعاوی ، یعنی دادگاه های دولتی دانسته اند . این روش حل اختلاف خصوصاً درمورد دعاوی ناظر به روابط خانوادگی و روابط کارگر و کارفرما مورد استفاده قرارگرفته است. به علاوه در گذشته نه چندان دور این طریق بیشتر در حوزه حقوق بین الملل عمومی و در روابط بین دولتها مورد توجه بوده است .
آنچه امروزه داوری را واجد اهمیت فزاینده نموده و ضرورت آن بیش از پیش نموده و مفهوم جدیدی به آن اعطا کرده است کاربردی است که این طریقه حل و فصل دعاوی درحوزه روابط تجاری بین المللی پیدا نموده است. این امر موجب شده است که داوری را یکی از منابع مهم حقوق تجارت بین الملل بدانند یا دست کم به طور بالقوه برای آن چنین قابلیتی را قائل شود.
روشن است که این استقبال باید مبتنی بر دلایلی باشد. برخی انگیزه های اصلی گرایش به داوری درحوزه روابط تجاری را خصوصی بودن داوری، انتخابی بودن آن، رسمی و تشریفاتی نبودن رسیدگی ها ، سرعت و کارائی و هزینه کمتر دانسته اند.
با این همه به نظر می رسد که هیچ یک از این عوامل رسیدگی های داوری را به طور اساسی از رسیدگی های دادگاهی متمایز نمی کند. بلکه امور فوق نشان می دهد که رسیدگی های داوری تحت شرایطی انجام می شود که از دیدگاه طرفین بهتر از رسیدگی های دادگاهی است ولی انتظار طرفین داوری همیشه تأمین یک عدالت بهتر نیست بلکه آنان در موارد قابل توجهی در جست وجوی یک عدالت دیگرند یعنی می خواهند اختلاف آنها در ماهیت به طریقی جز آنچه قضاوت حکم می کند فیصله یابد. قضات، حقوق مقرر از سوی دولت ها را اجرا می کنند که وظیفه قضاء را به آنان محول داشته است. در حالیکه طرفین آرزو دارند که حقوق دیگری در مورد آنان اجرا گردد .
بدین ترتیب گرایش نسبت به رهائی از حقوق های دولتی وجود دارد که باید دید به چه نحوی تأمین می شود. طرفین دعاوی تجاری از دو کشور مختلف با قوانین داخلی متفاوت هستند و هیچ یک حاضر نیستند حاکمیت محاکم کشورهای دیگر را در قرارداد خود بپذیرند.
2- ضرورت موضوع
البته از آنچه گفته شد نباید نتیجه گرفت که نحوه ی تعیین قانون حاکم در داورهای تجاری بین المللی فقط به هنگام حل و فصل ماهیت اختلاف مطرح می شود. داوری در تمام مراحل خود با مسئله تعیین قانون حاکم مواجه است. در مرحله انعقاد قرارداد داوری، ممکن است تعیین قانون حاکم بر شرایط اعتبار قرارداد داوری، جهت حل و فصل ایرادات مربوط به اعتبار قرارداد داوری، ضرورت یابد. در مرحله رسیدگی، تعیین قانونی که مسائل مربوط به آئین داوری بر مبنای آن تعیین تکلیف می شود لازم است. جهت فیصله اختلاف اصلی که علت غائی و هدف نهائی داوری است. باید قانون حاکم بر ماهیت دعوی را مشخص نمود و سرانجام حتی در مرحله شناسایی و اجرای رأی داوری نیز تعیین قانون حاکم بر شناسایی و اجراء مطرح میشود، با این وجود، چون مسئله شناسایی و اجراء یکسره در اختیار دادگاههای دولتی است، بستگی زیادی به نظامهای حقوقی ملی پیدا می کند و مقررات حاکم بر آن از سرزمینی به سر زمین دیگر متفاوت می شود.
3- سؤال اصلی
سوال اصلی که در اینجا مطرح میشود این است که در چه مواردی دادگاه در داوریهای تجاری بین المللی حق مداخله و حضور پیدا می کند؟
4- سؤالات فرعی
الف- دخالت دادگاه ها در مرحله تشکیل داوری تجاری بین المللی چگونه می باشد؟
ب- دخالت دادگاه ها در مرحله جریان داوری چگونه می باشد؟
ج- دخالت دادگاه ها در مرحله روند داوری بعد از رسیدگی و صدور رأی به چه شکل می باشد؟
5- فرضیه اصلی
در جواب این سوال این فرضیه مطرح می شود که موارد مداخله دادگاهها در سه مرحله صورت می گیرد:
تشکیل داوری.
طول جریان داوری.
روند داوری بعد از رسیدگی و صدور رأی.
[شنبه 1398-12-03] [ 05:51:00 ب.ظ ]
|